Veronika (62) en Henk (65) van Rijnsoever vierden hun veertigjarig huwelijksfeest met kinderen en kleinkinderen – ook de kleinkinderen uit Australië – familie, vrienden en buren. Ze wilden geen cadeaus, dus kreeg Henk zaadjes voor zijn moestuin en Veronika steentjes voor haar mozaïeken.
Henk: “Met een vriend was ik op weg naar Zwitserland, maar we trapten door de remmen van zijn Volkswagen en strandden in Luxemburg.”
Veronika: “Ik was daar op bezoek bij mijn broer. ’s Avonds gingen we naar een discotheek; daar ontmoette ik Henk.”
Henk: “Veronika had een leuke uitstraling. Ze kwam uit Duitsland, maar was een week later in Petten. Met mijn brommertje ben ik toen alle campings afgegaan.”
Veronika: “Iemand zei: ‘Vroni, er is een hippie naar je op zoek’ – Henk had toen lang haar! Ik vond hem grappig. We zijn brieven gaan schrijven en een jaar later ben ik naar Nederland gekomen. Ik werkte bij de Bundeswehr en liet me overplaatsen naar Budel. Kijken wat het wordt, dacht ik. Dat was best een stap, ik was nog maar 20 jaar. Maar de familie van Henk ontving me met open armen.”
Henk: “Anderhalf jaar later trouwden we. Veronika werd kostwinner. Later werd ze fulltime moeder voor onze drie kinderen. Ik heb verschillende banen gehad; we zijn daarom vaak verhuisd. Best een aanslag op ons gezinsleven. Maar Veronika stond achter me.”
Veronika: “Nu werk ik weer als financieel administratief medewerkster. Henk is met pensioen en doet het huishouden.”
Henk: “Alles, behalve strijken.”
Veronika: ‘Het is nooit saai met Henk. Ooit heeft hij een lied voor me gezongen in een restaurant. Een eigen tekst op Killing me softly.”
Henk: “Dat was een ode aan ons. Omdat we het samen zo goed hebben.”
- Plus Magazine