Ibiza: van hippie tot hip

Marco Borsato, Wendy van Dijk, Patty Brard en Saskia Noort: het voormalige ­hippie-eiland Ibiza is de favoriete ­vakantiebestemming van veel ­BN’ers. Ze komen voor zon, zee, strand en ­modern ­vermaak. Maar wie wil, kan terug in de tijd.

Ibiza’s mooiste strand vind je niet zomaar. Aan het einde van een bochtige bergweg in het hoge noorden van het eiland, ver weg van de hoofdstad en het vliegveld, ligt een goed verscholen halfrond baaitje met twee strandtenten. De ene met plastic stoelen en papieren placemats, de andere heet De seo, het Spaanse woord voor zin, verlangen, genot, begeerte of lust. Deseo lijkt een regelrecht overblijfsel uit Ibiza’s roemruchte hippietijdperk.

Onder een afdak van palmbladeren staan wat houten stoelen en tafels, uit het zand steken bamboestokken en in de zeebries klingelt een schelpengordijn. Het personeel sjouwt blootsvoets af en aan met mojito’s, de clientèle bestaat uit hippies met rastahaar, en op het menu staat verse vis. Dit is het meest ontspannen strand van het eiland. Ik bestel een ijskoud biertje, zak onderuit en zie de zon zachtroze in de Middellandse Zee zakken. Nog maar net geland op Ibiza en al helemaal onthaast.

Met karrenvrachten tegelijk

Ibiza was in de jaren zestig een populaire hangplek voor hippies, toen de peluts, ofwel ‘harigen’ zoals ze hier heten, bij bosjes naar Ibiza kwamen. Op het vasteland van Spanje heerste het repressieve regime van dictator Franco, maar Ibiza was een vrijgevochten flower­powerparadijs met vollemaansfeesten, naaktstranden plus vrij verkrijgbare wiet en lsd. De Rolling Stones, Pink Floyd en Santana traden er op, Salvador Dalí kwam vakantie vieren en Orson Welles draaide er een film.

Het toerisme stond in de kinderschoenen, wegen waren schaars en hobbelig, het eiland was louter bereikbaar per veerboot en een koud biertje kostte een handvol peseta’s. Ibiza werd het favoriete ommetje van de hippies.

Jaarlijks trok het honderdduizend harigen en het hippietijdperk duurde hier tot diep in de jaren tachtig. Velen van hen wilden nooit meer weg en vestigden zich in vervallen fincas (boerderijen) in dorpjes als Sant Joan en Sant Carles. Daar gold bar Las Dalias als het hippiehoofdkwartier; de plek voor een café con leche en een krantje, maar ook voor spontane jamsessies, rastaparty’s en zweeffeesten waarvoor de drugs met karrenvrachten tegelijk werden aangevoerd.

Missing media-item.

Harige types

Naast het kerkje van Sant Carles is Bar Anita nog zo’n aloude hippie-hangout. Sinds de jaren zestig is er weinig veranderd. De muren zijn een meter dik en witgekalkt, achterin staan tapas op de toog, en op het prikbord hangen annonces voor yogaretraites, tai-chicursussen, homeopathielessen en holistische massages. De patio heeft een afdak van wijnranken en op de keienvloer staan de tafels en stoelen te wankelen – eten en drinken doe je beter behoedzaam.

Locals praten bij en legen hun postvakjes, ook dat is hier al een halve eeuw hetzelfde, en reizigers wisselen hun gouden tips uit. Voor de hippiesfeer van weleer, zo wordt ons verzekerd, moeten we naar de andere kant van het eiland. Twee ­attracties hebben daar een grote aantrekkingskracht op harige types: Es Vedra, een onbewoond rots­eiland omgeven door mythes, mirakels, magnetisme en magie, en ­Atlantis, een voormalige steengroeve.

Ibiza Praktisch

Ibiza behoort tot de eilandengroep de Balearen en ligt ten zuiden van het hoofdeiland Mallorca, zo’n 200 kilometer verwijderd van het Spaanse vasteland. Het zustereiland Formentera is per veerboot bereikbaar. Een dagtripje waard.

Hoe kom je er?
Transavia vliegt van mei tot oktober van Amsterdam en Eindhoven naar Ibiza, retour v.a. €170. Vliegtijd: ca. tweeënhalf uur. www.transavia.com

De beste reistijd
In de periode van mei tot en met september heb je de meeste zonuren per dag en de minste neerslag. De gemiddelde dagtemperatuur ligt dan rond de 28 °C.

Informatie
Spaans Verkeersbureau:
T 070-346 59 00, www.spain.info/nl

Stille slingerstegen

In Ibiza-stad is het weer even wennen aan de drukte, maar toegegeven: de hoofdstad is een plaatje en heeft nog veel authentieke charme. Voor massatoerisme was in de stille slingerstegen en smalle trapstraten binnen de middeleeuwse muren geen plek en dus werden de goedkope pizzeria’s en betonnen ­appartementengebouwen opgetrokken in het nabije Figueretas en Playa d’en Bossa. Ibiza-stad bleef ervan verschoond. Voor goede restaurants en hotels in historische huizen moet je naar de bovenstad, voor hippe tentjes en terrassen naar de benedenstad.

Missing media-item.

’s Morgens ontbijten we bij Croissant-Show met uitzicht op de monumentale stadspoort, we halen een biologisch yoghurtijsje bij het hippe Llaollao, drinken aan de voet van de vesting een cocktail bij loungebar iSpirto en dineren in de binnentuin van La Brasa. Je moet even weten waar je moet wezen, maar de hippies van toen zouden ook nu op ­Ibiza prima aan hun trekken komen.
Auteur 
Bron 
  • Plus Magazine