Is kauwgom doorslikken gevaarlijk?

Een kauwgomballenboompje in uw buik

Getty Images

Als u kauwgom doorslikt, ontstaat er een klomp in uw maag die zeven jaar blijft zitten. Of plakken uw darmen aan elkaar. Er zou zelfs een kauwgomballenboom in uw buik groeien. Met deze fabeltjes waarschuwen ouders hun kinderen om kauwgom uit te spugen. Zit er een kern van waarheid in?

Kauwgom is niks nieuws. Een Britse archeologiestudente ontdekte in 2007 bij een opgraving in Finland een stukje teer gemaakt van berkenbast waar de tandafdrukken nog in stonden. Dit flexibele materiaal uit de steentijd is vermoedelijk het oudste kauwgumpje. De oude Grieken kauwden op hars van de mastiekboom. Indianen gebruikten sap uit bomen vermengd met wat kruiden voor dit doel.

Oorlog In de 19e eeuw werd de kauwgom zoals we die vandaag de dag kennen uitgevonden. Deze werd gemaakt van het melksap van de sapodilla, een boom in Midden-Amerika. In Nederland maakten we tijdens de Tweede Wereldoorlog kennis met het elastische spul. Na de bevrijding deelden Amerikaanse en Canadese soldaten kauwgumpjes uit. Zij kregen namelijk altijd kauwgom mee in hun proviand, omdat ze er ontspannen, maar ook alert van zouden blijven.

Ingrediënten
Kauwgom bestaat grotendeels uit gom, een goedje dat elastisch is en de ingrediënten bij elkaar houdt. Gom kan gemaakt worden van het sap van verschillende bomen, maar tegenwoordig is het meestal synthetisch. Daarnaast zitten er glucosestroop, kleurstoffen, smaakstoffen en suiker of zoetstoffen in.

De meeste hedendaagse kauwgom bevat geen suiker, maar wordt gezoet met xylitol, sorbitol of maltitol. Dat is een stuk beter voor je tanden, maar deze zoetstoffen hebben wel een licht laxerend effect. Als u er gevoelig voor bent of heel veel kauwgom gebruikt, kan de suikervrije variant dus diarree opleveren. En daarvoor hoeft u de kauwgom niet eens door te slikken.

Doorslikken Als u kauwgom inslikt, komt het in de maag terecht. Sommige ingrediënten, zoals de zoetstoffen, worden afgebroken in de maag en darmen. Maar het grootste gedeelte is bestand tegen uw zure maaginhoud en verteringsenzymen, waardoor de spijsvertering het niet kan verteren.

Toch ontstaat er geen kauwgomklomp in uw buik. De bewegingen van de maag en darmen transporteren het stukje onverteerde kauwgom namelijk naar de uitgang. Een kauwgumpje eindigt dan ook een dag of twee na het inslikken in uw wc.

Kinderen Bij mensen met een ernstige vernauwing in hun maag-darmstelsel, bijvoorbeeld door de ziekte van Crohn of een gezwel, kan kauwgum doorslikken wel een gevaarlijke blokkade veroorzaken. Hetzelfde geldt voor kleine kinderen, omdat hun spijsverteringsstelsel smaller is dan dat van volwassenen en ze dus eerder last krijgen van een verstopping. Ook kunnen ze zich verslikken. Een keer per ongeluk een kauwgompje niet uitspugen is geen ramp, maar sommige kinderen hebben de neiging om heel veel stukken kauwgom te verorberen, alsof het snoepjes zijn. 

In het wetenschappelijke tijdschrift Pediatrics zijn drie gevallen beschreven van jonge kinderen waarbij artsen een vastzittende klomp kauwgom uit de maag of darmen moesten verwijderen. De kinderen bleken soms wel zeven stukken per dag naar binnen te werken. Een peuter lustte bovendien ook wel muntjes. Het met kauwgom aan elkaar gekleefde muntgeld zorgde voor hoesten en slikproblemen die hem op de eerste hulp deden belanden. Voor jonge kinderen is kauwgom dus geen geschikt snoepgoed.

Bron 
  • Volkskrant
  • Daily Mail
  • NRC Handelsblad
  • Pediatrics
  • University of Derby