Kip met vel is vetter
Eet je kip nu het beste zonder of met vel? Dit is voer voor discussie tijdens menige maaltijd waar een gebraden kip met vel op tafel wordt gezet. Hoe zit het nu precies?
Eerst maar eens de harde feiten. Een stukje bereide kip met vel bevat bijna 14 gram vet per 100 gram en een even groot stukje bereide kip zonder vel bevat ruim 8 gram vet. Kipfilet bevat zelfs maar 3 gram vet per 100 gram. Kip met vel is dus vetter. Maar dat wil niet zeggen dat het ongezonder is. Je hoeft je namelijk niet zo heel druk te maken over dat beetje meer vet in kip met vel omdat het vet dat in kip zit grotendeels uit het gezondere onverzadigde vet bestaat. Kippenvet is voor 25-28 procent verzadigd vet. In andere vleessoorten is het percentage verzadigd vet hoger: het vet in rund en varkensvlees is tussen de tussen die 35 en 45 procent verzadigd vet. Juist het verzadigd vet is ongunstig voor het ongezonde LDL-cholesterolgehalte van je bloed. Kip is dus een gezonde vleeskeuze.
Kip staat in de schijf van vijf
Kip behoort sowieso tot de magerder keuze als het om vlees gaat. Vergelijk het maar met een hamburger die gemiddeld 18 gram vet per 100 gram bevat of de 21 gram vet in 100 gram rul gebakken rundergehakt. Kip staat daarom ook in de Schijf van Vijf van het Voedingscentrum. Kipfilet staat genoemd, maar ook drumsticks. Andere magere vlees soorten die in de schijf van vijf staan zijn: kalkoenfilet, (extra) mager gehakt, biefstuk, magere runderlappen, sukadelap, varkenshaas, haaskarbonades, magere varkenslappen, varkensfiletlapjes, varkensschouderkarbonade, hamlap en mager lamsvlees.
Waarom is kip met vel nu vetter?
Kip met vel is vetter omdat er direct onder de huid een laagje vet zit. Bij het verwijderen van het vel van de kip voor je de kip bereidt, wordt ook dit vetlaagje verwijderd. Bereid je kip met vel dan smelt het vetlaagje en dat zorgt ervoor dat het vlees wat langzamer gaart. Kip met vel heeft dus een langere bereidingstijd nodig dan kip zonder vel. Het vet zorgt er ook voor dat kippenvlees met bakken niet te droog en vast wordt, maar lekker smeuïg blijft. Ook zorgt het vet voor smaak, want juist vet is de drager van smaakstoffen.
Kippenchips
En dan komen we meteen bij het argument smaak. Sommige mensen gruwelen van het velletje aan de kip. Andere mensen kun je juist geen groter plezier doen dan het vel laten zitten. Zij eten het knapperige velletje graag. Met of zonder vel is dus echt een kwestie van smaak. Wist je dat je ook kippenvel apart kunt bakken tot 'kippenchips'? Chefkoks van de betere restaurants zijn er dol op en gebruiken deze stukjes krokant gebakken kippenhuid in gerechten. Het past ook wel in de trend om alles van een dier te gebruiken en niet alleen voor bijvoorbeeld het kipfiletje te gaan.
Conclusie
Kip op het menu is een gezonde vleeskeuze, zeker omdat het mager vlees is met relatief weinig verzadigd vet. Of je het vel wel of niet eet, maakt voor de gezondheid weinig uit, maar is vooral een kwestie van wat je lekker vindt.
Dit is een artikel van Mary Stottelaar. Mary is diëtist. Ze volgt de wetenschap op de voet en schrijft al jaren over voeding en gezondheid. Haalbaarheid en smakelijkheid van adviezen staan bij haar voorop.
