Het voorste punt van de borst bestaat uit een tepel en een tepelhof. De top van de tepel bevat meerdere gaatjes waaruit melk kan stromen. De tepelhof is de pigment bevattende ring rond de tepel. De tepelhof bevat kliertjes die olie afscheiden om de tepel en de tepelhof te smeren.
De belangrijkste functie van vrouwenborsten is het produceren van melk voor de voeding van baby's. Dit proces heet lactatie. De borsten, die voornamelijk bestaan uit vetweefsel, bevatten melkklieren. Ze zijn met de tepel verbonden via een netwerk van buizen, de melkgangen. De borsten maken melk aan uit water en voedingstoffen die aan de bloedstroom worden onttrokken. De melk wordt opgeslagen in de melkklieren tot het hormoon oxytocine de spiertjes in de melkklieren opdracht geeft om zich te spannen en melk via de melkgangen naar buiten te stuwen. Dit proces heet de toeschietreflex.
Het kind dat gezoogd wordt, zuigt de melk uit de tepel. De omvang van een borst wordt meer bepaald door de hoeveelheid vetweefsel in de borst dan door de hoeveelheid klierweefsel, dus de borstomvang zegt weinig over het vermogen om voldoende melk te produceren. Alle aspecten van borstontwikkeling en -functie worden bepaald door hormonen. Vóór de puberteit bestaat er weinig verschil tussen de borst van jongens en meisjes. Als een meisje in de puberteit raakt, veroorzaken de hormonen oestrogeen en progesteron aanzienlijke veranderingen in de borsten en brengen de vorming van vrouwenborsten op gang.
