Geen alimentatie na overspel?

Veel alimentatieplichtige ex-echtgenoten vinden het oneerlijk als zij gedwongen worden tot het betalen van alimentatie. Waarom moet je betalen voor iemand van wie je juist bent gescheiden? Het gevoel van oneerlijke wetgeving neemt toe, als zij van mening zijn dat de scheiding aan de ander te wijten is. Het blijft juridisch een boeiende vraag wanneer er geen alimentatie (meer) betaald hoeft te worden.

Lotsverbondenheid
Wanneer mag je ex in redelijkheid niet meer rekenen op alimentatie? In september 2008 schreef ik in mijn column iets over dit onderwerp (lees: column). In die column vertelde ik dat de wet de alimentatieplicht baseert op een ’lotsverbondenheid’ die ook doorwerkt tot na de echtscheiding. De rechter oordeelde in het hem toen voorgelegde geval dat de vrouw (de alimentatiegerechtigde) door haar handelen niet meer mocht verwachten dat de lotsverbondenheid voortduurde. De lotsverbondenheid eindigde, dus ook haar recht op alimentatie!

Overspelige vrouw
Op 14 december jongstleden deed het Gerechtshof te Den Bosch een verrassende uitspraak. In die procedure ging het over een vrouw die wilde dat het Gerechtshof haar ex-man zou veroordelen tot het betalen van partner- én kinderalimentatie.
Het stel was in 2002 te Helmond met elkaar getrouwd. In 2008 werd een zoon en in 2009 werd een dochter geboren. In 2010 werd de echtscheiding uitgesproken. In de procedure kwam vast te staan dat de vrouw tijdens haar huwelijk meerdere keren sexueel contact heeft gehad met (verschillende) mannen. Omdat de kinderen kort na elkaar werden geboren kreeg de man argwaan en besloot hij van haar te scheiden. Voorts liet hij via een DNA-test vaststellen dat de kinderen niet zijn kinderen waren en startte hij een juridische procedure om de kinderen van zijn naam te schrappen (‘ontkenning vaderschap’).

Geen kind; geen kinderalimentatie
De vrouw vond dat de man verplicht was kinderalimentatie te betalen omdat de man wel en zij niet over voldoende inkomsten beschikte. De kinderen waren weliswaar niet de kinderen van haar ex-echtgenoot, maar zij wist ook niet wie wel de vader van de kinderen was. De vrouw vertelde voorts dat zij door de ex-echtgenoot werd gedwongen tegen betaling sex met andere mannen te hebben. Los van dit alles had haar ex in de afgelopen periode een band met de kinderen opgebouwd en was er sprake van een gezinssituatie (‘family life’).
De man was het niet met de vrouw eens. Dit om de dood eenvoudige reden dat met 100 procent zekerheid vast stond dat de kinderen niet zijn kinderen waren en de rechtbank op 13 juli 2010 zijn ontkenning vaderschap had toegewezen. De twee kinderen waren dus juridisch zijn kinderen niet meer.
Het Gerechtshof was het met de man eens. De wet bepaalt namelijk voor wie men alimentatieplichtig is; de twee kinderen komen niet in dat rijtje voor. Bovendien had de vrouw niet  bewezen dat zij door haar ex-echtgenoot gedwongen werd tot sexueel contact met andere mannen. En nu zij ook niet op de zitting was verschenen, kon het Gerechtshof haar hierover ook niet ondervragen.

Wangedrag van de vrouw
De vrouw verzocht het Gerechtshof ook de man te veroordelen tot het betalen van een partner-alimentatie. U kunt begrijpen dat de man het ook hier niet mee eens was. Hij vond het brutaal dat mevrouw met haar wangedrag nog partneralimentatie durfde te vorderen. Het Gerechtshof gaf ook hier de man gelijk. Het Hof vond ‘dat de gedragingen van de vrouw dermate frustrerend en grievend voor de man zijn dat onder deze omstandigheden redelijkerwijs niet van de man kan worden verwacht dat hij een bijdrage levert in de kosten van levensonderhoud van de vrouw’. Met andere woorden: geen lotsverbondenheid, dus ook geen alimentatie!

Mr. A.R. Autar is als notaris verbonden ben aan Kooijman Lambert Notarissen te Rotterdam en docent aan een aantal opleidingsinstituten