Pluslezers met een dilemma krijgen advies van andere Pluslezers. Deze maand: hoe vertel ik mijn zoon dat ik niet continu wil oppassen?
Ik wil niet alles opgeven voor mijn kleinkind
De kinderen zijn het huis uit. Ik mis ze, maar geniet ook van mijn nieuwe vrijheid. Vorige week kwam mijn zoon stralend vertellen dat er een kleintje op komst is. Natuurlijk was ik heel blij, maar ik schrok ook. Moet ik alles opgeven voor dit kleinkind?
Mijn man en ik kunnen eindelijk weer gaan en staan waar we willen. Ik heb net een baan gevonden en ben verknocht aan onze lange vakanties samen. Ik wil best oppassen. Maar niet zoveel en ook niet voor vast. Ik schaam me voor mijn gevoelens. Mag ik ze uiten tegenover mijn zoon?
Naam en adres bij redactie bekend
Wij zeggen er niets voor af
Nog voordat er sprake was van een zwangerschap, heb ik al gemeld dat wij geen oppasopa en -oma zouden worden. We hebben allebei veertig jaar gewerkt en kunnen nu eindelijk onze eigen tijd indelen. Dat geven we niet op. Inmiddels hebben we vier kleinkinderen. Natuurlijk passen we weleens op. Maar we zeggen er niets voor af. Kennissen van ons klagen nogal eens dat ze alweer moeten oppassen, buiten hun vaste dagen om. Het lijkt wel of ouders geen verantwoording nemen. Zij hebben de kinderen, opa’s en oma’s nemen die taak zo nu en dan over. Het hoort niet andersom te zijn. Adrie en Rob Groen (68), Hoorn
Beren op de weg
U maakt al problemen die er nog lang niet zijn. Geniet eerst eens van de aanstaande gezinsuitbreiding. Natuurlijk hebben u en uw man ‘recht’ op uw nieuwe vrijheid en vakanties. Waarschijnlijk hebben uw zoon en schoondochter daar ook alle begrip voor. Dus stop met het zien van beren op de weg. Als u te zijner tijd gevraagd wordt om op te passen, moet u daar open en eerlijk met hen over praten. Waarschijnlijk is er best een mouw aan te passen. Ank van de Ven (63), Eindhoven
Genieten van onze oppasdag
Ik herken uw zorgen. Ook wij wilden niet wekelijks oppassen omdat we veel weg wilden met de caravan. Gelukkig hebben we een oplossing gevonden naar ieders tevredenheid. We passen één vaste dag in de twee weken op. En als we handig ruilen met de andere oma, kunnen we in totaal drie weken aaneengesloten weg. We zouden onze oppasdag voor geen goud meer willen missen. We hebben onze kleindochter elke twee weken een hele dag voor onszelf. Daardoor bouwen we een speciale band met haar op. Gerke van Egmond (60), Warmond
Het moet niet moeten
Niet doen, niet vast gaan oppassen! Misschien hebt u nog een kind dat over een aantal jaar een kleintje krijgt. En omdat onderscheid maken niet kan bij zoiets, zit je er voor je het weet jaren aan vast. Onze oudste kleinzoon is inmiddels 12. Het was best moeilijk om voet bij stuk te houden toen we hem voor het eerst in onze armen hielden. Toch hebben we dat gedaan, en daar zijn we altijd blij om geweest. Inmiddels hebben we vier kleinkinderen. Oppassen is geweldig, maar het moet niet moeten. Corry Vennix-van Beerendonk (64), Tilburg
Wat VINDT U?
Het is al jaren stil in bed
Ik (70+) hou van mijn vrouw, ze is mijn ‘soulmate’. Alleen in bed niet meer. De laatste jaren is het daar maar stil. Knuffelen is er niet meer bij. Mijn vrouw denkt dat het goed is zo, omdat we er niet meer over praten. Ze heeft geen benul hoezeer ik de intimiteit tussen ons mis. Ik wil haar niet verlaten, maar vrees dat mijn gevoelens voor haar verdwijnen omdat we niet meer vrijen. Wat moet ik doen?
Hebt u een advies voor deze Pluslezer? Of wilt u zelf een probleem voorleggen? Stuur uw reactie met uw naam, leeftijd en woonplaats vóór 15 juni naar: Redactie Plus Magazine, Postbus 44, 3740 AA Baarn (of naar redactie@plusmagazine.nl) o.v.v. ‘Stil in bed’ of ‘Wie Weet Raad’.