Op 12 maart is het weer zover. Dan worden in het Dolby Theatre in Hollywood de felbegeerde Oscars uitgereikt voor de beste filmprestaties van het afgelopen jaar. Op dit moment draaien een aantal van die films in onze bioscopen. Een top vijf met emotie-garantie.
Tár
Speelt zich af in de internationale wereld van de klassieke muziek en draait om het fictieve personage Lydia Tár (Cate Blanchett), de eerste vrouwelijke chef-dirigent van een vooraanstaand Duits orkest en op het toppunt van haar roem. Een actueel thema: ze krijgt te maken met beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag. Die Oscar voor Beste vrouwelijke hoofdrol is in ieder geval in the pocket.
EO
Geen film over de Evangelische Omroep maar over een ezel, die uit het circus ontsnapt is en aan een zwerftocht, zeg maar gerust lijdensweg, door Europa begint. Onderweg is het dier overgeleverd aan de mensen die hij tegenkomt. Een Oscar voor Beste acteerprestatie voor een dier is er niet, maar de film van de Poolse regisseur Jerzy Skolimowski mag wel hopen op een Oscar voor Beste internationale film.
Women Talking
Vertelt het waargebeurde verhaal van een afgelegen mennonietengemeenschap in Bolivia, waar vrouwen stelselmatig worden misbruikt. Vluchten of vechten, lijkt het devies. Of niets doen en het geloof aanvaarden. Dat is ook een optie. Met onder meer Rooney Mara en Frances McDormand. Genomineerd voor Beste film.
Kijk hier de trailer van Women Talking.
The Whale
Je kunt hem dik noemen, maar dat is eigenlijk een understatement. Enorm is in dit geval inderdaad beter. In het leven van Charlie (Brendan Fraser) is na zijn scheiding iets dramatisch misgegaan. Wát wordt langzaamaan duidelijk, maar de gevolgen zijn schransbuien zonder maat en een slechte relatie met zijn dochter Ellie (Sadie Sink). De Oscar die zij had moeten krijgen gaat nu naar Brendan Fraser.
Kijk hier de trailer van The Whale.
Aftersun
De 11-jarige Sophie (Frankie Corio) is met haar vader Calum (Paul Mescal, genomineerd voor Oscar Beste mannelijke hoofdrol) in de jaren 90 op vakantie in Turkije, waar ze zwemmen, poolen, zonnebaden en luieren. Hij doet zijn best, maar worstelt tegelijkertijd met het leven en de demonen in zijn hoofd. Twintig jaar later poogt Sophie het beeld dat ze van haar vader heeft te verzoenen met de man die ze nooit echt heeft leren kennen. Semi-autobiografische debuutfilm van de Schotse filmmaker Charlotte Wells. Zie het maar droog te houden.
