Wie de komende maanden een heup breekt of anderszins aan bed gekluisterd raakt, moet maar afwachten of er een wijkzuster komt om te helpen met douchen of uw wond te verzorgen. Zeker één op de vijf thuiszorgaanbieders hanteert namelijk een cliëntenstop.
De zorg ging twee jaar geleden ingrijpend op de schop. Het verzorgingshuis sloot de deuren en wie ziek of hulpbehoevend is, moest vanaf dat moment terugvallen op de wijkverpleegkundige. Zij werd de spil van de zorg in Nederland: de wijkverpleegkundige teams moesten alle problemen gaan opvangen die door het sluiten van de verzorgingshuizen veroorzaakt werden. Dat nu boven tafel komt dat eenvijfde van de thuiszorg-organisaties een clientenstop heeft, is een regelrechte ramp en een aantasting van de basisrechten van kwetsbare burgers. Want waar kun je nog terecht als er geen thuiszorg is?
Wat is er aan de hand?
Komt de wijkverpleegkundige de beenwond van uw vader iedere ochtend zwachtelen? Of wordt uw moeder dagelijks gedoucht door de wijkverpleegkundige? Zorgverzekeraars betalen al deze thuiszorg die de wijkverpleegkundigen leveren. Om dat te regelen, sluiten thuiszorgorganisaties en zorgverzekeraars ieder jaar een contract met elkaar. In dat contract staat bijvoorbeeld hoeveel de zorg mag kosten en hoeveel zorg er geleverd mag worden.
Dat laatste heet een productie-plafond. Tot zo ver is er niets aan de hand.
Extra kosten niet vergoed
Maar bij sommige zorgorganisaties stijgt de vraag naar thuiszorg zó snel, dat daardoor het afgesproken plafond in het budget overschreden wordt. Een organisatie als Buurtzorg Nederland heeft daar elk jaar mee te maken, omdat de organisatie erg hard groeit. Van één team in 2008 naar ruim 880 teams in heel Nederland nu.
Het probleem is, dat het ieder jaar erg veel onderhandelingen vergt, om de rekeningen voor de extra zorg dééls betaald te krijgen. Zorgverzekeraars vergoeden extra zorg nooit helemaal. En dus moet bijvoorbeeld Buurtzorg dat uit eigen zak bijbetalen. Dat was de afgelopen 10 jaar een bedrag van 45 miljoen euro. Directeur Jos de Blok zegt daarover: "Iedereen lijkt het normaal te vinden dat de zorgverzekeraars de rekeningen niet betalen."
Vorig jaar kwam daar een bedrag van 10 miljoen bij, dat niet betaald zou worden. En daarmee is de maat wel vol, voor Buurtzorg. Dit jaar kan Jos de Blok het zich domweg niet permitteren om wéér zoveel geld uit eigen zak te moeten bij betalen. Op dit moment zit hij nog om de tafel met de zorgverzekeraars. Komt hij er niet uit, dan zal zelfs Buurtzorg een patiëntenstop moeten invoeren.
Heeft u hiermee te maken?
Bent u gedupeerd door de cliëntenstops van de thuiszorgorganisaties? Laat het ons weten via l.langerveld@plusonline.nl.
