Als freelancer werk ik thuis, aan de keukentafel. Mijn lieve alleenstaande buurvrouw wipt bijna dagelijks binnen voor een praatje. Ik wil haar niet verdrietig maken of schofferen, maar haar dagelijkse kwartiertje kost mij te veel tijd. Is dit flauw van mij? Mag ik dit aankaarten? En hoe dan? Naam en adres zijn bij de redactie bekend.
Niet in dank afgenomen
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt. De buurvrouw zat altijd voor het raam beneden op mij te wachten als ik uit mijn werk kwam. De deur had ze al voor me openstaan. Soms stapte ik een halte eerder uit, zodat ze me niet zou zien. Ik kookte ook voor haar en zag haar dus toch al dagelijks. Maar ze vond het niet fijn toen ik zei dat een keer per dag een praatje gezellig is, maar ook genoeg. Dat is me niet in dank afgenomen. Misschien kunt u een afspraak maken over één of twee keer per week samen koffiedrinken?
Agnes Riel (63), Den Haag
Eerlijk zeggen
Een aardige buurvrouw moet kunnen begrijpen dat er niet elke dag tijd is voor een praatje. Uzelf gaat er tegen opzien als ze weer binnenstapt. Gewoon eerlijk zeggen dat uw werk zo niet opschiet. Ze is welkom, maar niet iedere dag.
Carla Gründer (59), Gouda
In plaats van collega’s
Juist als je thuis werkt, heb je de neiging om maar door te werken; op kantoor haal je snel een kopje koffie en maak je een praatje met je collega’s. Thuis heb je dat niet. Geniet van dat kopje koffie en dat kwartiertje afleiding en zeg daarna: “Nou, ik kan er weer tegen, buurvrouw. Bedankt en tot morgen.”
Ineke Huitema-Versteeg (58), Voorburg
Eenzaam zijn
Ik probeer mij in ongemakkelijke situaties altijd in de ander te verplaatsen. Hoe is het om zo eenzaam te zijn? Het is daarna makkelijker om je aandacht bij die persoon te houden. Waarom spreekt u niet met uw buurvrouw een bepaalde tijd af, zodat zij een praatje heeft terwijl u even pauzeert met koffie of thee? Op deze manier kunt u elkaar in de gaten houden. Het is ook erg om ineens te horen dat iemand al dagen ziek is.
Toni Termeulen (62), Amsterdam
Wat vindt u? Moet broer zijn zus helpen?
Onze zoon (42) heeft een klein fortuin vergaard. Onze dochter daarentegen is weduwe geworden en begint met haar kinderen een nieuw leven. Met niets. Ze verdient niet veel in de zorg, ze kan haar kleine flatje nauwelijks inrichten. Haar broer zou haar met een eenmalige schenking kunnen helpen, maar doet dat niet. Zij vraagt dat ook niet, trouwens. Wij vinden het raar en ongemakkelijk. Moeten we hem erop aanspreken? Hij kan het makkelijk missen en zij zou er enorm mee geholpen zijn.
Hebt u een advies voor deze Pluslezer? Of wilt u zelf een probleem voorleggen? Stuur uw reactie met uw naam, leeftijd en woonplaats vóór 1 januari naar: Redactie Plus Magazine, Postbus 44, 3740 AA Baarn (of naar redactie@plusmagazine.nl) o.v.v. ‘Broer en zus’ of ‘Wie weet raad’. Misschien staat uw brief dan binnenkort in deze rubriek.
- Plus Magazine