Dit zijn de lijsttrekkers bij de komende verkiezingen

Getty Images

Door de vele politieke partijen in Nederland is soms niet meer duidelijk welk gezicht bij welke partij hoort. We stellen de lijsttrekkers voor van de elf grootste partijen in Den Haag.

1. Mark Rutte (VVD)

Getty Images

Foto: Nick van Ormondt

Onze huidige premier is voor deze Tweede Kamerverkiezingen opnieuw de lijsttrekker namens de liberalen. In 2006 werd Mark Rutte (1967) fractievoorzitter in de Tweede Kamer, om de VVD als lijsttrekker te vertegenwoordigen bij de verkiezingen van dat jaar. Het resulteerde in een nederlaag, maar vier jaar later werd het de grootste partij van Nederland. Hij vormde het kabinet-Rutte I met het CDA, gedoogd door de PVV. Het kabinet viel in 2012 nadat de PVV geen vertrouwen meer had.

Bij de daaropvolgende verkiezingen wist Rutte de VVD naar 41 zetels te leiden: een recordaantal voor de partij. Hij heeft er altijd voor gepleit om de staatsschuld terug te dringen en de financiën op orde te brengen.

2. Lodewijk Asscher (PvdA)

Getty Images

Foto: wikipedia

De lijsttrekker van de Partij van de Arbeid is Lodewijk Asscher (1974). Van 2002 tot 2006 was hij wethouder in Amsterdam. Hij zette zich vooral in voor betere jeugdzorg en kwaliteit van onderwijs. Na die periode werd Asscher lijsttrekker van de Partij van de Arbeid tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. Van maart tot juli 2010 was hij waarnemend burgemeester van Amsterdam, toen Job Cohen aftrad en naar Den Haag vertrok.

Asscher kreeg eind vorig jaar het meeste vertrouwen van de achterban en won de strijd om het landelijke lijsttrekkerschap van Diederik Samsom. Hij zal deze verkiezingen de PvdA voor het eerst vertegenwoordigen in de Tweede Kamer.

3. Geert Wilders (PVV)

Getty Images

Foto: rijksoverheid.nl/Phil Nijhuis

Geert Wilders (1963) begon zijn politieke carrière in 1997 in de gemeenteraad van Utrecht. Een jaar later werd hij Tweede Kamerlid namens de VVD. In 2004 stapte hij uit de partij na onenigheid over de koers en richtte hij zijn eigen fractie op: de Groep Wilders, later de Partij voor de Vrijheid (PVV). Zoals gezegd gaf zijn partij gedoogsteun in het kabinet-Rutte I totdat Wilders het vertrouwen opzei.

De PVV-leider staat bekend als een felle criticus van de islam. Ook wil hij dat Nederland uit de Europese Unie en de euro stapt.

4. Emile Roemer (SP)

Getty Images

Foto: Bart Stoffelsen

Na een lange periode als gemeenteraadslid en wethouder in het Brabantse Boxmeer, ging Emile Roemer (1962) in 2006 de landelijke politiek in. Al snel werd hij lijsttrekker van de socialisten toen Agnes Kant aftrad. In 2010 behaalde hij 15 zetels met de SP: een teleurstelling na de 25 zetels die Jan Marijnissen eerder wist te veroveren. Ook in 2012 werden het er 15. Vlak voor de verkiezingen leek Roemer een enorme overwinning te gaan boeken, maar op het laatste moment kozen linkse stemmers massaal voor Diederik Samsom van de PvdA.

De leider van de socialisten – die zelf lange tijd voor de klas stond – maakt zich graag hard voor veiligheid, justitie en ontwikkelingshulp. Roemers partij is een van de weinige partijen die terug wil naar een nationaal zorgfonds.

5. Sybrand Buma (CDA)

Getty Images

Foto: Dirk Hol

De lijsttrekker van het CDA is deze verkiezingen opnieuw Sybrand van Haersma Buma (1965). Dat was hij ook in 2012, toen de partij onder zijn leiding 13 zetels behaalde, een historisch dieptepunt. In de jaren daarna steeg het CDA in de peilingen richting de 20 zetels. Buma, specialist in Nederlands en internationaal recht, schrijft ook boeken. Hij bracht er tot dusver drie uit.

Samen met zijn partijgenoten pleit Buma onder meer voor een minister van 'Familie en Gezin' en een zorgbonus voor mantelzorgers. Ook wil hij ouderen met een klein pensioen gaan compenseren.

6. Alexander Pechtold (D66)

Getty Images

Foto: Pepijn Leupen

Inmiddels een bekend gezicht in de Nederlandse politiek. Na de breuk met kabinet-Balkenende II en een teleurstellende verkiezingsuitslag voor D66 (3 zetels), werd Alexander Pechtold (1965) verkozen tot lijsttrekker. Hij is vaak het gezicht van de oppositie, met zijn kritiek op het kabinet en debatkwaliteiten. Tegelijkertijd kreeg hij ook kritiek te verduren van andere Kamerleden en columnisten ('kereltje met een brutale waffel'). Onder leiding van Pechtold krabbelden de democraten op: van 3 naar 10 zetels in 2010, naar 12 in 2012.

De leider van D66 staat al jaren lijnrecht tegenover Geert Wilders, met wie hij stevige debatten heeft gevoerd. Pechtold zelf wil flink investeren in het onderwijs (brede buurtscholen en een 'leven lang leren') en pleit voor een samenwerkend Europa.

7. Gert-Jan Segers (ChristenUnie)

Getty Images

Foto: Anne Paul Roukema

Eén van de minder bekende gezichten in de Tweede Kamer. Na André Rouvoet en Arie Slob is het nu de beurt aan Gert-Jan Segers (1969) om de ChristenUnie te leiden in aanloop naar de verkiezingen. Hij zet zich al lange tijd in op het gebied van prostitutiebeleid en de bestrijding van mensenhandel.

Segers wil met de ChristenUnie investeren in onder andere de zorg in de nabije omgeving, het gezin en defensie. Ook moet er volgens hen geld komen voor de ontwikkeling van 'taal, burgerschap en loyaliteit aan Nederland' als het om vluchtelingen gaat.

8. Jesse Klaver (GroenLinks)

Getty Images

Foto: Leon Boelens

Ook Jesse Klaver (1986) is een vrij nieuw gezicht in de Kamer en wordt gezien als een grote kanshebber op 'links'. Volgens de peilingen doet hij het goed door de SP en PvdA voor te blijven. Na zijn studie werd hij lid van CNV jongeren en het jongste lid van de Sociaal-Economische Raad (SER). Als CNV-voorzitter pleitte hij onder meer verhoging van de AOW-leeftijd.

Vanaf het moment dat Klaver lijsttrekker werd namens GroenLinks (2015) wil hij het 'economisme' tegengaan en niet alleen kijken wat iets financieel oplevert. Speerpunten zijn duurzaamheid, een Klimaatwet en onderwijs.

9. Henk Krol (50PLUS)

Getty Images

Foto: Sebastiaan ter Burg

In tegenstelling tot Jesse Klaver (1950) een zeer bekend gezicht. Journalist en ondernemer Henk Krol is sinds 2012 lijsttrekker namens 50PLUS-fractie, opgericht door Maurice Koopman, Alexander Münninghoff en Jan Nagel. Krol stapte al snel op toen hij in opspraak raakte over niet-betaalde pensioenpremies aan zijn personeel bij de Gaykrant, maar keerde een jaar later weer terug in de Kamer. Aan de andere kant wordt hij door velen geroemd om zijn bijdrage aan de acceptatie van homoseksuelen in Nederland, waar hij de Jos Brink-prijs voor kreeg.

Krol wil de AOW-leeftijd weer terugdraaien naar 65. Andere speerpunten van zijn partij: het huidige pensioenstelsel behouden en de koopkracht van ouderen herstellen.

10. Kees van der Staaij (SGP)

Getty Images

Foto: SGP

In 2010 werd Van der Staaij (1968) partijleider namens de Staatkundig Gereformeerde Partij. Hij leidde zijn partij in 2012 van twee naar drie zetels. Op 24 november 2016 won hij de Thorbeckeprijs voor 'politieke welsprekendheid'. De SGP-leider wordt regelmatig geroemd door collega's om zijn heldere formuleringen en humor.

Van der Staaij streeft ernaar om 'vanuit de Bijbelse waarden en normen constructief bij te dragen aan goede besluitvorming'. Hij wil investeren in startersleningen, veiligheid & justitie en het gezin (1.000 euro na geboorte van het eerste kind). De SGP is tegen abortus en hulp bij euthanasie. Ook wil de partij minder geld en taken voor de EU.

11. Marianne Thieme (Partij voor de Dieren)

Getty Images

Foto: Studio Carin Verbruggen & Ferry Drenthem Soesman

Vijftien jaar geleden richtte dierenactiviste en juriste Marianne Thieme (1972) samen met andere dierenbeschermers een nieuwe partij op: de Partij voor de Dieren. Toen het haar tot twee keer toe niet lukte om een zetel te behalen, werd ze directeur van Stichting Wakker Dier. Vervolgens boekte ze wel succes. Ze heeft met haar partij momenteel twee zetels, maar staat op vijf in de peilingen.

Marianne Thieme pleit vooral voor een beter dierenwelzijn, duurzaamheid, een kilometerheffing en hogere belasting op grondstoffen en vlees. Net als de SP is de PvdD voor herinvoering van een landelijk zorgfonds.

Lees hier wat de partijen precies van plan zijn als ze gaan regeren