Welkom in weldadig Wallonië

Vielsalm in het hart van de Ardennen is een ideaal uitgangspunt om deze streek te verkennen. Nadat ik mijn bagage heb achtergelaten in de cottage van Center Parcs Les Ardennes ga ik meteen op pad. Vanuit het park loop ik naar het meer van Les Doyards dat schittert in de lentezon. De Saint-Gengoux kerk met de spitse toren weerspiegelt in het blauw, groen en goud van het wateroppervlak waar libellen ­dansen. Die middag rijd ik in een kwartiertje naar de watervallen van Coo. Eerst hoor ik het geraas van het water, even later tintelt de waterdamp op mijn wangen. Wat een natuurkracht! Het waren de monniken van de nabijgelegen Abdij van Stavelot die in de 18de eeuw een splitsing aanbrachten in de rivier Amblève. Hierdoor stort het water 15 meter omlaag van een klif.

Plus Magazine

Op naar Luik

Voor een dagtrip naar Luik laat ik de auto staan en reis ik comfortabel met de trein. Die trekt door de Amblève-vallei met uitzicht op steile rotswanden, kronkelrivieren en weelderige bossen. Station ­Liège-Guillemins zorgt voor een spannend contrast. Het golvende, futuristische design van architect Santiago Calatrava bestaat uit glas, staal en wit beton. Het doet de bijnaam van Luik - de vurige stad - eer aan. Je voelt als het ware de energie van de stad. Na een kop koffie bij Grand Café de la Gare wandel ik via de nieuwe voetgangersbrug Passerelle des Reflets naar het Boverie-park. Een paar haltes met de tram en ik stap uit in de wijk Outremeuse met de kleurrijke Rue Roture.

© WBT-H.Angerer-Tussen Luik en Huy

374 traptreden naar beneden

De heuvels van de Citadel vormen een groene long in de stad. Ik loop door de vesting met geheime gangen en bunkers die deel uitmaakten van de oude verdedigingslinie. Ook geniet ik van het fenomenale uitzicht over de stad en de Maas. Dan wacht een uit­daging: afdalen via de beruchte Montagne de Bueren met 374 ­treden. Langs de trappen liggen de terrassen van de Teutoonse ridders met de historische tuin en overblijfselen van de stadswallen uit de 13de eeuw. Aan het einde wacht de beloning: een diner en een lokaal biertje bij Brasserie C. Op de terugweg koop ik een wafel bij Une Gaufrette Saperlipopette. Ik kan de stad natuurlijk niet verlaten zonder deze lokale lekkernij.

Lopen over het water

De natuur lonkt en vandaag breng ik door in het grootste natuurpark van onze zuiderburen: de Hoge ­Venen. Hier wisselen uitgestrekte glooiende naaldbossen, open veengebied en moerassen elkaar af. Het Signaal van Botrange is met 694 meter het hoogste punt van België. Bij het natuurparkcentrum start een wandeling over vlonder­paden, die de kwetsbare eco­sys­temen ­beschermen. Bijkomend voordeel: je voeten blijven droog. Soms lijkt het of ik over het  water en de veen­mos­velden loop. Door de Sentier de la Découverte (leerpad) te volgen, krijg je veel mee over de unieke planten en dieren in dit gebied. Ik ervaar een over­wel­di­gende rust en spot moerasklaver, bloedroot en veenbesstruiken.

Op de fiets en per boot

Terug bij het natuurparkcentrum in Botrange fiets ik de 27 kilometer lange Veenroute om zo nog meer van de Hoge Venen te zien. Al trappend speur ik naar herten, vossen en de zeldzame veenorchidee. In het voorjaar heb je ook kans de graspieper, rietgors of zelfs de zeldzame kievit te treffen.

Mocht het weer tegenzitten, dan is een bezoek aan de Grotten van Remouchamps een interessant ­alternatief. Dwaal door de Zaal van de Maagd, de Grote Galerij en het Labyrint. Ook kun je hier de langste ondergrondse vaartocht ter wereld maken. 

© WBT-H.Angerer-Famenne-Durbuy

Voetstappen op de kasseien In de smalle straatjes van het centrum van Durbuy weerkaatsen mijn voetstappen op de kasseien. Achter verweerde deuren en luiken gaat een lange geschiedenis schuil. Het kleinste stadje van België was in de 11de eeuw al een levendig handelscentrum. Op de Place aux Foires, het centrale plein, word ik omringd door vakwerkhuizen met houten balken en kleurrijke gevels. Dankzij strenge bouweisen bleef het middeleeuwse karakter goed geconserveerd. Vanaf balkons daalt een zoete geur van bloemen neer. Probeer bij Confiturerie Saint-Amour vooral de ambach­telijk gemaakte jam, gelei en azijn. Een deel van de ingrediënten plukken ze in de directe omge­ving: paardenbloemen, seringen en vlierbessen.

© WBT M Collin Hoge Venen

Dolmens en menhirs

Aan de rivier de Ourthe ligt het wonderlijke Parc des Topiaires, een uitgestrekte tuin vol sierlijk ­geknipte dieren en fantasiefiguren. Kronkelende paden leiden langs meer dan 250 buxus-, jeneverbes- en hulststruiken. Het kan niet ­anders dan dat vaardige tuinmannen hier dagelijks snoeien, zodat er geen takje of blaadje uitsteekt. Daarna maak ik vanuit het nabij­gelegen dorpje Wéris een megalietenwandeling langs prehistorische monumenten. Op de route van zo’n 10 kilometer kom je langs dolmens, dat zijn grafkamers in de vorm van een reuzentafel, vergelijkbaar met ­hunebedden. Ook passeer je tal van menhirs. Deze grote rechtopstaande stenen werden duizenden jaren geleden door mensen geplaatst als onderdeel van een ceremonie.

De mooiste dorpen

Op de terugreis van deze goed ­bestede midweek bezoek ik Kasteel Reinhardstein waar in de tuinen een tapijt van bloemen ligt. Het kasteel diende als zomerresidentie en is een symbool van de rijke aristocratische geschiedenis van deze streek. Als kers op de taart ga ik ook nog naar Limbourg, Soiron en Olne. Dorpen met goed bewaarde historische centra met schilderachtige straten en huizen.

© ostbelgien.eu-D.Ketz-Kasteel Reinhardstein