Regeringspartij CDA wil de Grondwet wijzigen om Eerste Kamerleden een zittingstermijn te geven van zes jaar (nu vier) waarbij de helft van de senatoren om de drie jaar wordt gekozen door de Provinciale Staten. Dit zou de stabiliteit van de Nederlandse politiek ten goede moeten komen.
Omdat de Provinciale Staten de leden van de Eerste Kamer kiezen, worden die verkiezingen vaak gebruikt als referendum over het zittende kabinet. De uitslag van de provinciale verkiezingen wordt daardoor te veel beïnvloed door de landelijke ontwikkelingen, vindt CDA-Kamerlid Harry van der Molen. ,,Het moeten weer gaan over de provincie.”
Hij komt met zijn plan, dat hij recent ook in een intern CDA-blad ontvouwde, omdat hij bij de campagne van maart veel mensen hoorde klagen. ,,Waarom zijn al die landelijke politici zo in touw voor de Statenverkiezingen, zeiden ze dan. Die gaan toch over mijn provincie?’’
Van der Molen leunt voor zijn oplossing op het plan dat hoogleraar staatsrecht Douwe Jan Elzinga al eerder ontvouwde in het blad Binnenlands Bestuur. Hij stelde voor de grondwetswijziging van 1983 terug te draaien. Vóór dat jaar kende de Senaat al een zittingduur van zes jaar en werd de helft van de Eerste Kamerleden om de drie jaar gekozen. Volgens Elzinga is er in 1983 een vergissing gemaakt. ,,Er was toen een discussie over de rechtstreekse verkiezing van de Eerste Kamer en toen is dit compromis er min of meer per ongeluk ingekomen, als slip of the tongue. Maar de effecten daarvan zijn nooit voorzien.’’
Volgens Van der Molen heeft het terugdraaien van de grondwetswijziging uit 1983 alleen maar voordelen. ,,De uitslag van de Provinciale Staten bepaalt nog steeds hoe de Eerste Kamer eruitziet, maar wel in een trager tempo dan nu het geval is.’’ Een grote winst van een partij, zoals bij Forum voor Democratie in maart, vertaalt zich dan pas later door naar de Eerste Kamer. Maar dat geldt ook omgekeerd, benadrukt Van der Molen. ,,Als je als partij heftig verliest bij Provinciale Staten, dan merk je dat ook pas later.’’
Bron: AD.nl
