De stranden van Normandië
Op 6 juni 1944 – een dag die bekend zou komen te staan als D-Day – begonnen de geallieerde landingen in Normandië. Iedereen kent de namen Omaha en Utah, maar er waren nog meer stranden. Een korte tour langs de nalatenschap van D-Day.
De stranden van Normandië trekken jaarlijks veel bezoekers, met name begin juni, als hier de massale herdenkingen plaatsvinden. Er zijn steeds minder veteranen die erover kunnen vertellen, maar musea en monumenten herinneren aan dit keerpunt van de Tweede Wereldoorlog.
Met de invasie van Normandië wilden de geallieerden een bruggenhoofd vestigen in West-Europa om van daaruit de rest van Europa te bevrijden van de Duitse bezetter. De keuze voor Normandië was zowel opmerkelijk als logisch. Opmerkelijk omdat de Normandische kust relatief ver van de Britse kust af lag, waardoor de geallieerde schepen en landingsvaartuigen een grote afstand moesten overbruggen. Een keuze voor de kust rond Calais – op het smalste punt slechts 33 kilometer breed – leek logischer. En dit was precies waarom Normandië ook een logische keuze was: de Duitsers verwachtten een eventuele invasie bij Calais. Hier was de kustverdediging dan ook het sterkst.
Er waren vijf stranden in het landingsgebied: Gold, Juno, Omaha, Sword en Utah.
Gold Beach
Midden in het landingsgebied ligt Gold Beach, waar de Britten met hun Northumbrian Division landden om hier een belangrijk bruggenhoofd te vestigen. Dit deden ze door hier een zogenaamde Mulberry Harbour te bouwen, een snel te construeren tijdelijke haven om te gebruiken bij landingen.
Op Gold Beach zijn de overblijfselen van deze Mulberry Harbour nog goed zichtbaar. Ook liggen hier in de buurt een museum – Arromanches 360 – en een Commonwealth begraafplaats.
Juno Beach
De Canadezen gebruikten Juno Beach voor hun landingstroepen. Omdat er veel rotsen en riffen voor de kust liggen, was Juno Beach niet zo goed verdedigd als de andere stranden. Wel leden de Canadezen hier zware verliezen, omdat het Duitse geschut gericht was op het strand en de troepen van dichtbij onder vuur nam.
Het Centre Juno Beach herinnert aan de landingen op dit strand. Het is een interessant museum, gericht op de Canadese inzet, dat hier is gebouwd omdat er in de al bestaande musea geen plek over was voor de Canadese landingen.
Omaha Beach
Omaha is veruit het bekendste strand van de Normandische kust. Hier stierven duizenden Amerikaanse soldaten tijdens de landingen op D-Day. Omaha staat bekend om de hoge duinenrij en de hoge, steile kliffen, vanwaar de Duitsers de landingstroepen vanaf een - tijdelijke - veilige hoogte onder vuur konden nemen.
Tegenwoordig vindt u hier de erebegraafplaats, waar veel officiële herdenkingen plaatsvinden. Bij de ingang van de monumentale begraafplaats – vanwaar u een prachtig, maar beladen uitzicht heeft op Omaha Beach, is een informatiecentrum gevestigd.
Sword Beach
Net als Gold en Juno een strand dat minder in de belangstelling heeft gestaan. Het was het meest oostelijk gelegen strand en moest het bruggenhoofd op Omaha Beach beschermen. Hier landde de Britse 3de Infanteriedivisie, die samen met commando’s van de 1e en 4e Special Service Brigades moest aansluiten bij Britse parachutisten om de belangrijke stad Caen in te nemen. De eerste landingen verliepen hier voorspoedig, maar toch wisten de geallieerden Caen pas ruim een maand na D-Day in te nemen. Het belangrijkste museum bij Sword Beach is het Musée du Mur de l’Atlantique le Bunker.
Utah Beach
Utah Beach is het tweede strand waar Amerikaanse troepen aan land kwamen. Vergeleken met Omaha kwamen hier relatief weinig soldaten om het leven. Dit had voor een groot deel te maken met de smalle en lage duinenrij bij dit strand, die veel gemakkelijker in te nemen was.
Bij Utah Beach ligt een van de meest uitgebreide musea over de landingen op D-Day: het Musée du Débarquement. Naast het museum staan er verschillende monumenten ter ere van de soldaten die hier aan land kwamen.
Pointe du Hoc
Dit is geen strand, maar een uitstekende rotspunt. Ten tijde van de invasie stonden hier een aantal zware stukken geschut opgesteld die het de geallieerde troepen behoorlijk moeilijk maakten. Door de bomkraters heeft Pointe du Hoc wel wat weg van een maanlandschap. Ook staan er nog een aantal Duitse bunkers.
Bronnen: Toerisme Normandië, Liberation Route Europe & Traces of War
