Een allergie treedt op als het lichaam reageert op vreemde stoffen die het niet kan verdragen. Deze deeltjes, zoals boomstuifmeel of stofmijten, worden antigenen of allergenen genoemd en zijn normaal gesproken onschadelijk. Maar het immuunsysteem van iemand die allergisch is, beschouwt ze toch als schadelijk.
Na het eerste contact van het lichaam met een allergeen produceren witte bloedcellen antilichamen die het immuunsysteem voorbereiden op de eerstvolgende keer dat hetzelfde antigeen contact maakt met het lichaam. Antilichamen hechten zich aan cellen zoals witte bloedcellen en mastcellen; ook wel mestcellen genoemd.
Bij een volgend contact met zelfs maar een klein beetje allergeen worden deze cellen geprikkeld om stoffen vrij te geven als leukotriënen, prostaglandinen, en histamine. Die hechten zich aan de receptoren van nabijgelegen cellen. Dat gaat gepaard met het opzwellen van de bloedvaten in de neus en de ontsteking van slijmvliezen.
Dat wordt ervaren als de bekende allergiesymptomen, zoals:
•niezen
•jeuk
•een loopneus
•en verstoppingen
Om ontstekingen tegen te gaan, geven de hersenen de bijnieren gewoonlijk opdracht om een hormoon aan te maken dat cortisol heet. Cortisol bindt zich aan het cytoplasma van verschillende cellen en dringt dan in de celkern binnen. Hier bindt het zich aan het DNA en remt de aanmaak van eiwitten die verantwoordelijk zijn voor de afgifte van ontstekingsbevorderende stoffen. Dus als het allergeen zich bindt aan de antilichamen op de cel, wordt de cel niet geprikkeld om ontstekingsbevorderende stoffen af te geven.
Soms is cortisol niet in staat om de reactie van het immuunsysteem te beheersen. In zulke gevallen kunnen nasale corticosteroïden, synthetische hormonen die gelijk zijn aan cortisol, in de vorm van een neusspray worden voorgeschreven. Bij het inademen hechten deze corticosteroïden zich aan receptoren en doen dan hetzelfde als cortisol. Dus als het allergeen zich aan de antilichamen op de cel bindt, worden geen ontstekingsbevorderende stoffen afgegeven. Zo wordt de reactie van het immuunsysteem getemperd en de symptomen verminderd.
Corticosteroïden zijn effectief, maar niet geschikt voor iedereen. Ze kunnen milde tot ernstige bijwerkingen vertonen. Daarom moet corticosteroïdentherapie alleen worden toegepast onder het toeziend oog van een arts.
