Het begint al bijna een vertrouwd begrip te worden: zomereenzaamheid.

Voor de meeste mensen is de zomer een tijd waar ze verlangend naar hebben uitgekeken. Een tijd van vrij zijn, op vakantie gaan en festivals bezoeken. Maar voor veel ouderen geldt juist het omgekeerde. Voor hen bestaat de zomerperiode vooral uit lange, lege weken met weinig aanloop en zonder noemenswaardige activiteiten.
Het is stiller dan normaal; de thuiszorg werkt met vakantieroosters, cursussen en clubs pauzeren, de kinderen zijn op vakantie en de buren ook. Als het een beetje tegenzit, zie je geen mens.
Zonder de normale en alledaagse afleiding, steekt eenzaamheid de kop op. Dankzij bijvoorbeeld WhatsApp kun je nog wel het gevoel hebben ergens bij te horen, maar echte verbinding is het niet. En voor een gezond leven is dat echte contact wel nodig. Deskundigen zien in zomereenzaamheid zelfs een gevaar voor de gezondheid. Je drinkt minder, eet slechter en beweegt minder: “Eenzaamheid vergroot de kwetsbaarheid.”
Stichting ‘Met je Hart’ roept op om in deze maanden om je heen te kijken en oog te hebben voor kleine ontmoetingen. “Maak even contact met iemand waar je normaal gesproken aan voorbijloopt. Bied hulp als je ziet dat iemand het alleen moet doen.” We kunnen zo allemaal het verschil maken voor een ander (en voor onszelf).
Hoe is het bij u? Voelt u zich in de zomermaanden eenzamer?
Reactie toevoegen
Reacties
Dan word je op tv getrakteerd door de zoveelste herhalingen van programma's, de zinvolle consumentenprogramma's zijn ook weer gestopt en de krant staat vol met "vacantiebijlagen voor de thuisblijver". Ook menig puzzel meent ons te moeten verblijden met een kofferset als prijs.
Ik voel me nooit eenzaam! Ik ben alleenstaand en ik kan gelukkig heel goed alleen zijn omdat ik me altijd wel vermaak! Ik kom gewoon tijd tekort omdat ik zoveel omhanden heb! Ik ben creatief en ik vind het leuk om te knutselen, of soms wat te schilderen! Ondanks dat ik mindervalide ben, laat ik mijn pijnlijke lichamelijke kwalen me niet hinderen om zoveel mogelijk mensen te proberen op te vrolijken, waarin ik meestal slaag!! Gelukkig ben ik aldoor positief ingesteld en heb ik een vrolijk karakter! Ik ben al vele jaren vrijwilliger (sinds 2005!) en ik heb in verschillende instellingen vrijwilligerswerk gedaan! Momenteel ben ik sinds 2011 vrijwilliger in een verpleeghuis instelling alsook bij een grote groep bewoners die nog zelfstandig wonen in het complex waarin ikzelf ook verblijf! Het vrijwilligerswerk wat ik hier doe omvat veel verschillende taken. Een voorbeeld is dat ik door de week de (vele) eenzame bewoners in het complex voor een praatje bezoek en dan geef ik hen de aandacht waar zij behoefte aan hebben! Men kijkt er aldoor naar uit als ik de volgende keer weer langskom en hen vraag of ik gelegen kom, wordt me verteld! Kortom, ik verveel me geen seconde en ik vind al mijn vrijwilligerstaken heel fijn om te doen! Men is altijd zó dankbaar als ik even bij hen aangegaan ben! Ik vind het zó fijn als ik blije gezichten om me heen kan verwezenlijken! Het maakt mij dan nog vrolijker! Ik hoop het nog heel lang te kunnen blijven doen, ondanks mijn beperkingen!
Als ik het nog zou kunnen deed ik zeker vrijwilligerswerk. Na corona moest ik stoppen als taalvrijwilliger, iets wat ik heel erg fijn vond. Kan soms de woorden niet meteen vinden en dan wordt het sukkelen.
Als zij eenzaam is, dan nodig ik haar uit om met mij mee te gaan op mijn boot, want alleen varen is ook niet leuk.
Ik voel mij nooit eenzaam, ben 86 jaar heb geen zussen en broers en ook geen kinderen. Ik verveel mij nooit, hou van koken en nodig vaak mensen uit voor een borrel en/of eten. De dag begint om 8.00 uur en ik ga om half elf naar bed. En overdag staat de tv nooit aan.