Kleinkinderen kunnen een bron van vreugde en geluk zijn. Zéker als ze graag bij oma en opa langskomen en je als grootouders intensief bij hun leven betrokken bent.
De grootouders van vandaag zijn allang niet meer de grootouders van pakweg vijftig jaar geleden. De levensverwachting is flink gestegen en dat betekent dat je, als het meezit, zeker een derde van het leven van je kleinkinderen kan meemaken. Van baby tot jongvolwassene. Kleinkinderen zijn zonnestraaltjes, ze maken het leven mooier. Bij elkaar in de buurt wonen, samen een spelletje spelen, oppassen, de logeerpartijen en het lichamelijk contact, het is allemaal vreugdevol. Des te verdrietiger is het, als het fout loopt in het contact. De kleinkinderen weinig zien (of helemaal niet zien) is een bron van verdriet voor grootouders.
Hoe is dat voor u?
Reactie toevoegen
Reacties
Heb mijn klein kinderen al 20 jaar niet meer gezien. De vreugde die het zien van je kleinkinderen heb ik moeten missen.
Ze wonen in Australië. We proberen dicwijls via Skype te videobellen en zo mogelijk elkaar 1 maal per jaar te ontmoeten. Met covidtijd 3 jaar niet kunnen zien, wat een groot gemis was.
Ik voel me gezegend met het goede contact dat ik met mijn kinderen en kleinkinderen heb. Ze kunnen het gelukkig ook erg goed met elkaar vinden. We zien ze allemaal een paar keer per maand.
Ik ben alleen, werk nog en pas niet op mijn kleinkinderen ivm mijn werkzaamheden. Mijn kinderen trekken eigen plan en zijn niet bezig dat ik het heel leuk vind om mijn kleinkinderen regelmatig te zien wonen ook nog in de buurt. De opa's en oma's van de schoon familie spelen een grote rol in het leven van mijn kleinkinderen passen wekelijks op. Ik wil mezelf niet op de voorgrond plaatsen, om elke keer te vragen of ik mag komen. Het doet pijn dat er vaak weken overheen gaan voordat ik ze zie. Judith
Drie van mijn 5 kleinkinderen zie ik heel vaak, ik ben hun oppasoma. Door een conflict zie ik mijn andere twee kleinkinderen niet, sterker nog, de jongste geboren op 3 februari dit jaar heb ik nog nooit gezien. Wel kreeg ik een berichtje over de geboorte niet of het een jongen of meisje was geworden. Dat ik deze twee niet mag zien doet mij enorm veel verdriet.
Maar ik blijf hoop houden.
Heel jammer dat grootouders in Nederland nogsteeds geen Recht krijgen op contact met hun kleinkinderen. Ik andere Europese landen is het een Recht van grootouders.
Ik zou dat Recht op prijs stellen om mijn kleinzoon te leren kennen en verwennen.
Kan er een petitie voor ingediend worden?
Help grootouders die gescheiden worden van hun kleinkinderen door ondankbare kinderen en help kleinkinderen van hun grootouders te kunnen genieten.
" Geef Grootouders Recht Nederland."
Na de 2e verjaardag v mn enigst kleinkind is mij elk contact ontnomen door mn zoon en de moeder die 6mnd na geboorte uit elkaar gingen.
Tot 2jaar af en toe contact,mn ex verhuisde mn zoon naar een voor mij geheim adres.
Sinds sept 2018 zoon(geb1981) nog kleinzoon(geb1916)gezien,moeder werkt ook niet mee. Ex en nw vrouw zijn de veroorzaker.
Dat is mn dank na 42j huwelijk,werken met 2 jonge Kids,mezelf weg gecijferd voor hun toekomst,mij het plezier van enigst kleinkind te ontnemen,door een narcistisch Ex echtgenoot.
Ik heb een kleindochter van 36 die ik haar hele leven veel heb kunnen zien en leuke dingen mee heb kunnen doen. Zij heeft nu zelf een zoontje die ik geregeld meemaak en kan knuffelen. Het dochtertje van mijn zoon ( zij is nu 4 ) zie ik door omstandigheden haast nooit. Dat maakt de band met haar toch anders wat me veel verdriet doet. Het is niet anders
Mijn kinderen en dus ook mijn kleinkinderen wonen vlak bij me en ben altijd oppas oma geweest. En heb goed contact met ze
Ik zie kleinkinderen in België slechts 1 keer per 4/6 weken. Vroeger meer, toen mijn dochter niet werkte. Kleinkinderen van oudste dochter nooit, omdat ik mijn dochter al 30 niet spreek. Onvoorstelbaar