Lenny blogt: Als maanmannetje ga ik het verpleeghuis in

Getty Images

Verpleeghuizen worstelen met een nijpend tekort aan beschermingsmiddelen. Door een nieuw verdeelmodel, komt daar nu hopelijk een einde aan.

Mijn moeder met Alzheimer is in het verpleeghuis besmet geraakt met het coronavirus. Ze is niet de enige en de corona-afdeling ligt vol. Daarom wordt ze naar een ander verpleeghuis gebracht. Daar mogen we haar bezoeken om afscheid te nemen. Vóór het verpleeghuis staat een witte container. Daarin ligt beschermende kleding. Schort, slofjes, mondkapje, haarnetje, spatbril, handschoenen. Een verpleegkundige helpt me bij het aankleden. Als ik klaar ben, zijn we een tweeling-maanmannetjes. Ik mag nu naar binnen, corona-gebied in. Best wel een grote stap, voor een kluns als ikzelf. Je kunt mij écht niet vertrouwen in dit soort situaties. Voor je het weet, sta ik met ontblote vingers aan mijn neus te pulken. Maar het is niet anders, ik betreed onveilig gebied. De volgende dag krijgt mijn zus dezelfde gunst. Ook zij mag naar binnen. Maar als ze ’s middags terug wil komen, steigert het personeel. En met een goede reden, want de schaarste is zó groot, dat er letterlijk geen enkel mondkapje gemist kan worden. Dat ze na overleg tóch toegang krijgt om mijn moeder in haar laatste uren bij te staan, daar zijn we oneindig dankbaar voor. Maar dat het eigenlijk teveel gevraagd was, illustreert de hoge nood in de verpleeghuizen op dit moment.

Het coronavirus is een immens probleem in de verpleeghuizen. In ongeveer 900 van de 2500 verpleeghuizen is minstens één bewoner besmet, aldus het RIVM. Als er eenmaal een uitbraak van het virus is, is die lastig te beteugelen. Je kunt dementerenden wel uitleggen dat ze op hun kamer moeten blijven, maar dat onthouden is een tweede. Bovendien zijn bewoners vaak oud en mankeren ze al van alles. Maar ook voor het personeel is het een ramp. Door een gebrek aan beschermingsmiddelen kunnen ze de besmetting doorgeven en lopen ze zelf gevaar. 

Ook het ministerie erkent dat de nood in de verpleeghuizen groot is. In overleg met partijen in de zorg, is er nu een nieuw verdeelmodel vastgesteld voor mondmaskers. Als er nieuwe mondkapjes beschikbaar komen, gaan die naar de plekken waar ze het meest nodig zijn, en dat kunnen dus óók de verpleeghuizen of thuiszorgorganisaties zijn. De besmettingsrisico’s bij bepaalde behandelingen, zijn nu uitgangspunt. De nieuwe richtlijnen gelden nu nog alleen voor mondmaskers, maar later ook voor andere beschermingsmiddelen. 

Auteur