Als bleekneusje naar het Koloniehuis: hoe was dat?

Ik ben in Wijk aan Zee in een vakantiekolonie huis geweest. Het zal in 1946 geweest zijn. Er is een boek "Bleekneusjes"waarin veel van de genoemde huizen met foto's voorkomen. Het is van uitgeverij Thoth Bussum en in 2003 uitgegeven. ISBN 90 6868 345 4

Ik moest naar Bunde voor 6 wkn met mijn zus. Toen mijn zus na 6 wkn niet naar huis mocht, moest ze nog 6 wkn blijven en daarom ik ook. Ik vond het er verschrikkelijk. Boze nonnen en onsmakelijk eten. Heb er nog trauma's. Ik kon daarna tot mijn 20ste nergens kunnen eten, alleen maar thuis. Het heeft me niet echt goed gedaan. Ik werd er een perfectionist van. Bang om fouten te maken en dan gestraft te worden. En ook heb ik er verlatingsangst aan over gehouden.

In 1956 moest ik als 8 jarige naar het Hudig Huis in Driebergen. Van de 7 weken heb ik 5 weken in een zieke kamer gelegen . Roodvonk was toen heel besmettelijk en lag ik eenzaam en ziek geïsoleerd in een kamertje. Mijn broer die er toen ook verbleef, zag ik stiekem in de gang als hij naar de slaapzaal marcheerde. Een vreselijke tijd daar ik ook nog hoofdluis had opgelopen en totaal vervuild was. Het aansterken was er niet bij en ouders hadden geen idee hoe ziek ik was. Een traumatische ervaring die tot nu toe niet uit mijn leven is kunnen wissen!

Ik ben in het begin van de 50-er jaren 6 weken in de vakantiekolonie in Zandvoort geweest. Ik was vrij groot voor mijn leeftijd en daarom ingedeeld bij een groep oudere meisjes dan ik zelf was. Ik begreep lang niet altijd wat die oudere kinderen (ik was zelf 7) bedoelden.
Alle kleren moesten gemerkt worden (ik had, geloof ik, nr. 61)
's Middags op je rechter zij slapen staat mij tot de dag van vandaag bij. Ik probeerde te liggen op mijn rug met het hoofd naar rechts.

We gingen met de jonge, aardige leidsters naar het strand en de duinen in; die lagen vrijwel om de hoek. Gingen ook in bunkers. In de straat racete soms een auto vanaf het circuit voorbij.

Het eten is mij ook mijn hele leven bijgebleven, m.n. de haring die we elke week (dinsdag?) kregen. Je mocht kiezen uit zout of zuur, maar ik vond ze allebei vreselijk en koos afwisselend voor de ene of de andere. Daar zat ik dan een kwartier op te kauwen want hij moest wel op. Tot de dag van vandaag lust ik geen haring.

Je ouders mochten na 3 weken 1x kort langskomen. De snoep die ze meebrachten moest in een gezamenlijke trommel, wat vervelend was; je zag er eigenlijk niets van terug.
Eén keer is er een ouder (buiten het vaste moment) langsgekomen die trakteerde op iets totaal onbekends: cassata-ijs. Een feestdag.

Ik was erg blij dat ik al na 6 weken weg mocht en herinner mij goed de hartverscheurend huilende kinderen die nog 'ns 6 weken moesten blijven.

In 1955 moest ik als 10-jarig meisje, de 6 weken durende zomervakantie, naar de vakantiekolonie "De Bijsterbos" in Epe, samen met m'n buurmeisje. Ik was vaak ziek, doordat ik bronchitus had. Alle dagen veel pap eten, veel melk drinken en veel buiten wandelen hadden er voor gezorgd, dat ik enige kilo's was gegroeid. Na ongeveer 2 maanden weer thuis waren de kilo's verdwenen en was ik weer "die spriet". En dát voor een boerendochter.....
Bij wandelingen zongen we altijd "Bijsterbos, daar moet je wezen. Bijsterbos, daar moet je zijn".....
Ik had nogal heimwee, waardoor m'n herinneringen wat negatief zijn beïnvloed.
Ik ben er, samen met mijn man, nog eens naar toe gegaan en binnen geweest. Het was toen een conferentie-oord en veel kleiner, dan in mijn herinnering......
Groeten van Jannie Korver uit de Schermer.

Ik heb 6 jaar lang (mijn hele lagere schooltijd) op de Dordtse Buitenschool gezeten. Reden: Ik was de eerste vijf jaar van mijn leven ziek. Er zaten 100 kinderen op, de directeur was meneer Vergouwen. 6 Dagen in de week naar school van 8.00 uur tot 17.30 uur. Thuis slapen en om 19.00 uur moest je er in liggen de directeur kwam dat controleren.. Op school drie gezonde maaltijden `s middags warm, over de dag verdeeld 3 bekers melk en `s winters een lepel levertraan, de maaltijden werden de eerste jaren op je bord geschept, een aantal jaren later mocht je gelukkig zelf opscheppen. Na de maaltijd tanden poetsen en rustuur op de overdekte lighallen men moest de ogen een uur dichthouden, jongen en meisjes apart met de juf of meester voor toezicht in het midden. Als het weer het toeliet met je jas aan en je schoolbankje naar buiten om te leren. Een aantal kinderen waaronder ik kregen hoogtezon en iedereen kreeg zwemles we gingen een half uur lopen naar het sportfondsenbad. In de schoolvakanties pas na het rustuur om 14.00 uur naar huis. Ik ben een gezonde meid geworden maar vond het er verschrikkelijk. In die tijd verzette je je er niet tegen. Mijn ouders hebben er veel voor over gehad om mij gezond te laten opgroeien, ook al vond ik het een hele nare schooltijd ik begrijp het nu.

Ik heb 6 jaar lang (mijn hele lagere schooltijd) op de Dordtse Buitenschool gezeten. Reden: Ik was de eerste vijf jaar van mijn leven ziek. Er zaten 100 kinderen op, de directeur was meneer Vergouwen. 6 Dagen in de week naar school van 8.00 uur tot 17.30 uur. Thuis slapen en om 19.00 uur moest je er in liggen de directeur kwam dat controleren.. Op school drie gezonde maaltijden `s middags warm, over de dag verdeeld 3 bekers melk en `s winters een lepel levertraan, de maaltijden werden de eerste jaren op je bord geschept, een aantal jaren later mocht je gelukkig zelf opscheppen. Na de maaltijd tanden poetsen en rustuur op de overdekte lighallen men moest de ogen een uur dichthouden, jongen en meisjes apart met de juf of meester voor toezicht in het midden. Als het weer het toeliet met je jas aan en je schoolbankje naar buiten om te leren. Een aantal kinderen waaronder ik kregen hoogtezon en iedereen kreeg zwemles we gingen een half uur lopen naar het sportfondsenbad. In de schoolvakanties pas na het rustuur om 14.00 uur naar huis. Ik ben een gezonde meid geworden maar vond het er verschrikkelijk. In die tijd verzette je je er niet tegen. Mijn ouders hebben er veel voor over gehad om mij gezond te laten opgroeien, ook al vond ik het een hele nare schooltijd ik begrijp het nu.

Eindelijk vind ik iemand die in Bunde heeft gezeten.
Mijn zus Pauline Grootscholten heeft in Bunde of is het overbunde?
Zij is van 1946 en ik van 1948 en moest van pa en ma naar Bunde, ik was denk ik 6 jaar en ik mocht mee haar in Den Haag naar de trein brengen!!
Weet ik heel goed!
Hoe was het daar????

Zit nog steeds in mijn hoofd dat Bunde.

Mijn zus Pauline heeft in de plaats Bunde het huis heette overbunde!
Zou er iemand zijn die hier ook weleens opgevangen is, de bleekneusjes!
Mijn zus is van 1946, ik Beppie van 1948.
Ik denk dat zij ongeveer 8 jaar was en mankeerde niets en zij was een bleekneus.

Wanneer zat je in de Ketelaar? Ik in 1958. Mijn foto staat in het artikel.