Verloren romantiek
Onlangs luisterde ik naar een interview met een jonge vrouw, die tv-programma’s maakt. Het gesprek ging onder meer over oudere mensen. Dus ook over de lezers van dit prachtige merk, denk ik dan.
Wij ouderen zouden geloven dat vroeger alles beter was. Deze overtuiging werd door de twintiger (dat was deze dame) getypeerd als ‘een romantische mythe’. Als provocatie was het in elk geval geslaagd, want ik bleef er lang over nadenken. En ik ben er nog steeds niet over uit. Dus deel ik graag even mijn overwegingen met leeftijdgenoten. Laten we beginnen met de betekenis van mythe, volgens mijn zoekmachine een ‘oud en verzonnen verhaal’. Daar loop ik direct vast, want we kunnen dus evengoed zeggen dat het een mythe is dat vroeger níet alles beter was.
Het is geen verzinsel, maar een overtuiging dat vroeger alles beter was. En het heeft alles te maken met het perspectief dat je kiest.
Is het vooruitgang dat alles sneller gaat? Ik vraag het me af
Veel is nu beter dan vroeger, daar kunnen we onmogelijk over twisten. We reizen met groot gemak over de wereld en op het internet is op iedere vraag een antwoord te vinden. Een e-mail typen is ook gemakkelijker en sneller dan een brief schrijven en op de post doen. En zelfs als je AI een beetje eng vindt, wil je vast proberen in te zien dat er ook voordelen aan zijn verbonden.
Toch zijn we ook veel verloren dat waarde had. De onderlinge verhoudingen tussen mensen worden steeds losser, soms zelfs afstandelijk. We maken steeds minder deel uit van hechte gemeenschappen waar men elkaar moeiteloos weet te vinden voor praktische hulp en/of emotionele support. Met de ontkerkelijking is ook veel goeds verloren gegaan.
Wat mij betreft was er vroeger best veel beter. Het is geen absolute waarheid, maar het is en blijft een interessant perspectief om op het heden te reflecteren met een blik op het verleden.
En dan dat ‘romantische’. Ik hoorde in de stem van de jonge vrouw een oordeel, alsof romantisch niet realistisch is En dat roept weerstand bij me op. Ik ben er niet heel bekwaam in, maar ik hou wel van romantiek. En ik denk dat romantiek een groot goed is. Het zorgt voor verbinding, iets dat tegenwoordig nogal eens ontbreekt. En waar we best wat meer tijd en aandacht aan zouden mogen geven. Een handgeschreven liefdesbrief, verstuurd met de post, dat heeft toch ook iets ontroerends?
Alles gaat vooral veel sneller tegenwoordig, en zakelijker. En er zijn heel veel mensen die dat labelen als vooruitgang. Ik vraag het me serieus af. Vertragen heeft ook een functie namelijk, ergens de tijd voor nemen geeft een andere beleving. Mijn conclusie is dan ook een heel andere: vroeger waren we beter in romantiek, en dat is geen mythe!
