Meester Frank Visser: 'Caravanpark'

Mensen met geld kunnen nog steeds overal terecht. En omdat het merendeel van de tweede huisjes mét de bijbehorende grond in eigendom is verkregen, hoeven ze niet bang te zijn voor een gedwongen vertrek.

Dat is niet meer vanzelfsprekend voor de bezitters van een stacaravan. Die staan vrijwel altijd op een vaste, gehuurde standplaats. Als die huur wordt opgezegd, moet je vertrekken. Je kunt je caravan meenemen, als die nog valt te vervoeren. Maar elders een nieuwe, mooie plek vinden is niet makkelijk.

Veel eigenaren van caravanparken hebben ­inmiddels begrepen dat ze veel meer inkomsten kunnen ­genereren door het park in te richten als luxe bungalow­park. Er worden prachtige huisjes neergezet, voorzien van droomkeuken en riante badkamer. Zo’n bungalow kost al snel een paar honderdduizend euro. Daarnaast ­moeten de eigenaren van deze nieuwe bungalows jaarlijks een vergoeding betalen aan de ­voormalige grondeigenaar voor het onderhoud van het park.

Dat kunnen de caravanbezitters meestal niet betalen. Daarom zien we steeds meer oude, ­gezellige caravanparken verdwijnen, om plaats te ­maken voor luxe vakantieresorts.

Hebben de verjaagde recreanten dan geen recht op huurbescherming? Wettelijk ­gezien niet; formeel huren ze slechts een stukje onbebouwde grond. En die huur kan in beginsel te allen tijde worden ­opgezegd.

Toch is er één, zij het zeer zwak lichtpuntje, in deze rechteloze duisternis. Caravanparken die zijn ­aangesloten bij de Recron hanteren de Recron-voorwaarden. En die houden in dat een ­huur-opzegging alleen rechtsgeldig is, als uit een ­voldoende concreet herstructureringsplan blijkt dat de staanplaats van de recreant werkelijk nodig is. Dus geen vaag plan, met een paar schetsen, waarvan ­onduidelijk is of, dan wel wanneer dat ooit zal worden uitgevoerd.

Aan deze voorwaarde zal bij een serieus te ­nemen ­herstructurering meestal wel zijn voldaan. De verkoopfolders liggen bij wijze van spreken al klaar. Maar: ten tijde van de opzegging moet óók vaststaan dat eventueel benodigde ­vergunningen zijn verleend dan wel op redelijke termijn te verwachten zijn. En daar gaat het voor grondeigenaren weleens mis. Vergunningen: ­probeer daar in deze tijd van overregulering, stikstofproblematiek en natuurbescherming nog maar eens aan te komen!

De eigenaar van een caravanpark bij Zandvoort wilde 120 caravanplaatsen ontruimen om plaats te maken voor 250 bungalows. Een concreet plan, waar niets op viel af te dingen. Maar ja, die vergunningen. Niet ­nodig, dacht de grondeigenaar. Wel nodig, ­dachten de bedreigde recreanten. De gemeente gaf onvoldoende duidelijkheid.

De kanton­rechter oordeelde dat niet aan de vergunning-eis was voldaan. De huur­opzegging werd vernietigd en de ­caravans ­konden blijven.

Maar voor hoe lang? De grondeigenaar gaat de vergunningen ongetwijfeld alsnog regelen. Met dat nare vooruitzicht is het vast niet leuk meer ­recreëren.

Een beetje wettelijke huur-bescherming voor ­recreanten zou wel op zijn plaats zijn. Want de natuur is er niet ­alleen voor rijke mensen.