8 Herinneringen aan de koude slaapkamer uit je jeugd
1. Pyjama op de kachel
De kachel in de woonkamer was de enige bron van warmte in huis. Dus legden onze moeders onze flanellen pyjama vlak voordat we naar bed gingen even bij de kachel. Zo ging je met een warm pyjamaatje het bed in.
2. Steen op de kachel
Wat ook werd verwarmd op de kachel: een grote steen of kei. Daar deed moeder daarna een handdoek omheen zodat de steen als kruik in bed diende. Eén Pluslezer vertelt in onze nostalgische facebookgroep zelfs dat ze de deksel van de kachel mee in bed kreeg.
3. Kruik in bed
Iets handiger in gebruik, was de ijzeren of plastic kruik. Die werd met warm water gevuld. Moeder legde de kruik voordat we naar bed gingen al in bed, zo stapte je een verwarm bedje in. Met je buik tegen een warme kruik aanliggen, iets fijners bestond er niet. Wel uitkijken dat je je niet brandde. Daarom deed moeder er vaak een gebreide of gehaakte sok omheen. Of een oude sok en dan maar hopen dat er geen gaten in zaten. Krijgt u geen genoeg van de nostalgische verhalen en herinneringen? Word nu lid van de Plus Magazine Tijdmachine groep op Facebook en ga samen terug naar toen!
Plus Magazine Tijdmachine
4. Wollen deken
Dekbedden waren er niet, vroeger. We sliepen onder een laken en een deken. En in de winter kreeg je extra dekens. De geur van fris gewassen beddengoed, het gewicht van al die dekens bovenop je, je moeder die je nog eens extra kwam instoppen en alles heel strak trok en 's ochtends wakker worden met rijp op de dekens.
5. Jas in bed
Als zelfs wollen dekens je niet warm konden krijgen, dan kreeg je ook nog de winterjas van vader over je heen. Dat was een heerlijke, dikke jas!
6. Samen slapen
Sommige kinderen sliepen ook met hun broertje of zusje in bed. Dat was lekker warm! Wel vechten om de kruik natuurlijk.
7. Levertraan
En dan voor het slapengaan: een lepel levertraan. Een smeriger goedje bestond er niet. Neus dicht en zo snel mogelijk doorslikken. De penetrante smaak raakte je urenlang niet meer kwijt, tenzij je er nog snel een dropje of klontje suiker achteraan mocht nemen. Een hele generatie kinderen groeide er mee op. U ook?
8. IJsbloemen op de ramen
De ijskoude slaapkamer uit je jeugd had een grote schoonheid in de winter: IJsbloemen op het raam. Prachtige varens en fantasievormen van ijskristallen. Met je adem kon je er nog meer maken, of ze laten smelten. De komst van dubbel glas en centrale verwarming betekenden het einde van de ijsbloemen op het raam.
Reactie toevoegen
56 Comments
Tja, nostalgie. Inderdaad ijsbloemen op de ramen; koud maar wat was het mooi. Ik kon er wel van genieten. Wij hadden een straalkacheltje, dat mocht even aan tijdens het uitkleden. En dan snel je (ijskoude) bed in. Als kind werd je wel snel warm trouwens. Ik ben wel blij dat het nu anders is. Nog geen verwarming aan op de slaapkamer trouwens.
de (vele) druppels levertraan op 'n lepel suiker waren nog niet zo vies als de latere Sanostol............. en dan die lucht van kapoetenolie, nìet te harden! die dingen proef en ruik ik nu nòg
héérlijk om m'n flanellen pyama, nog lekker warm vanuit bed, onder m'n kleren aan te mogen houden als ik door de vrieskou met de bus en tram naar het ziekenhuis moest met mijn moeder. maar als ik me daar dan bijna helemáál, tot op m'n onderbroekje na, uit moest kleden, brrr. en dan ook nog zo'n koud apparaat tegen je aan voor 'n paar foto's............
schaatsen op de sloot vlakbij opa en oma. pàkken kranten onder m'n kleren tegen de ijzige wind en dan na uren op 't ijs door de pijn van natte aangevroren wanten en bevroren tenen naar oma en opa, die me voor de hete kachel zette en m'n handen en voeten begon te wrijven. auauauh, wat deed dàt zeer! de tranen sprongen me altijd in de ogen van de pijn.
die frisheid van kou heb ik nu nog altijd graag om me heen in huis.............
Onze washandjes waren bevroren.We konden ze breken
Onze washandjes waren bevroren.We konden ze breken
Rennen in mijn flanellen pyama van de warmte voor de kolenkachel beneden, naar de koude slaapkamer op het noordoosten, dus met de bloemen op de ruiten.
Dan snel onder dikke AABEE dekens met een ijzeren kruik in een oude sok . Ik sliep altijd heerlijk. ! En de volgende morgen ijs of sneeuw ruimen, kolen scheppen en dan een half uur lopen naar school.
In 1963 duurde de ijspret maanden maar het
was fantastisch..
seks met je buurmeisje is natuurlijk de beste manier het warm te krijgen...
daarna natuurlijk heerlijk geslapen denk ik zo..
Een kruik mee in bed? Welnee, die pikte mijn moeder allemaal in, de koukleum. Nee, ik had (vooral vanaf het moment dat mijn broer het huis uit was) de kat in bed. Die ging dan altijd onder de dekens, helemaal aan het voeteneind tussen mijn benen liggen. En de pyjama werd niet verwarmd voordat ik naar bed ging, maar ik vluchtte 's morgens altijd met een berg kleren naar beneden, gooide die op de kachel en ging daar dan pal voor zitten. En dan één voor één de opgewarmde kleren aantrekken! Daarna ging de kat op de kachel liggen!
en zijn we er dood van gegaan ???? nee dacht het niet.
goede middag beste mensen ,70 jaar geleden hadden we nog echte koude winters ,zo als de bloemen op de ruiten ,van de adem die je uit blies van uit het bed waar je sliep dan met een grote baksteen warm maken en een goede doek om heendoen en dat al voortijdig in bed leggen dan had je tocht een beetje warmte aan je voeten ,en zo ik ben een bakkers zoon ,in die tijd gingen we brood bezorgen met de korf ,en het brood bevroor onder weg en moest het geld innen de vingers waren blauw van de koud en zo kan ik nog wel even doorgaan met die koude winters van die tijd !!
Ik vond het heerlijk in bed te wachten, tot ik mijn vader beneden de kachel hoorde opporren, de fluitketel hoorde fluiten, en dan gauw naar beneden rennen
Pagina's