
Groezelige werkjes en ongeduldige juffen: 7x handwerkles
Werkje mee naar huis

Foto: Het werkje van Cécile Timmermans: Bloed, zweet en tranen, daar deed je een heel jaar over. En als het niet af was, maakten de nonnen het af.
Linkshandig
Als je vroeger linkshandig was, werd het je niet gemakkelijk gemaakt. Schrijven met een kroontjespen was al lastig zat, maar tijdens handwerkles moest je ook nog eens in spiegelbeeld werken! De juffrouw deed het vaak rechtshandig voor. "Met borduren stonden mijn kruissteekjes de andere kant op. Maar als ik mijn werkje omdraaide, stonden we weer gelijk", schrijft Pluslezer Inez op Facebook.
Krijgt u geen genoeg van de nostalgische verhalen en herinneringen? Word nu lid van de Plus Magazine Tijdmachine groep op Facebook en ga samen terug naar toen!
Plus Magazine Tijdmachine
Mazen
Zo noemden we gaten dichten. En die gaten maakte de juffrouw er vaak gewoon zelf in. Dichten maar. "Ik heb zeker een halfjaar met een groot gat in m'n gebreide pannenlap zitten worstelen. De pannenlap was wit van kleur, maar door mijn zweterige handjes was het helemaal gelig en bruin geworden. De breinaalden waren daardoor ook verroest", aldus Gerda van Alphen.
Babysokjes
Wat een verschrikking, die kleine sokjes! Andrea Grofics kan het zich nog herinneren als de dag van gisteren: "Bij het sokjes breien, konden de meeste meisjes ze wel aantrekken, maar ik kon er iemand mee doodslaan, zo stijf waren ze. De naalden waren ook alle vier helemaal krom! Maar tegenwoordig handwerk ik juist heel graag, vooral borduren. Breien is nooit echt gelukt."
Foto: Pluslezer Liesbeth Moro heeft de sokjes die ze 52 jaar geleden moest breien nog. "Voor de één kreeg ik een 5, voor de ander een 7."
Oma
Voor veel Pluslezers die breien maar niet onder de knie konden krijgen op school, was daar gelukkig bij thuiskomt hun oma. Dat gold ook voor Pluslezer Trin: "Mijn handwerkjuf zei me dat ze mij niet kon leren breien, want ik was linkshandig. Ik kwam huilend thuis waar op dat moment mijn allerliefste oma op bezoek was. Deze aarzelde geen moment en zei dat ik naast haar op de bank moest gaan zitten en alles precies na moest doen wat zij deed. Zo heb ik breien geleerd. En wel... rechtshandig."
Naaimachine
Toen we iets ouder waren, mochten we soms ook met de naaimachine werken. Dat was wél leuk! "Tegen het eind van de lagere school mochten we een wiegje maken voor een nieuw popje. Deels op de handnaaimachine. Basis was een sigarenkistje. Dat vond ik echt leuk", zegt pluslezer Lia.
Eind goed al goed
Veel Pluslezers hadden als kind een hekel aan handwerkles, maar opvallend genoeg zeggen de meesten er later juist heel veel plezier in te hebben gekregen. "Het was altijd het laagste cijfer op mijn heel goede rapport. Jammer, het lag aan de druk van de pinnige handwerkjuf! Maar doorzetten deed ik wel en later liepen mijn vier kinderen in de meest moeilijke gebreide kleding", zegt Mia Boots bijvoorbeeld. En ook Marianne van Willenswaard-Aling heeft er later tóch nog plezier in gekregen. "De jaren na school nooit een naald in wat voor vorm aangeraakt en opeens zag ik de lol van handwerken in. Kleding maken, quilten, breien, haken. Wat geeft dat een ontspanning. Wie had dat vijftig jaar geleden gedacht? Ik niet en mijn eerste twee leraressen ook niet."
Wat zijn uw herinneringen aan handwerkles?
Reactie toevoegen
68 Comments
Ik heb een half jaar in het ziekenhuis gelegen in de eerste klas.
Daardoor kon ik niet goed breien.
Ik ging wel over naar de 2 de klas , maar ik moest blijven zitten voor handwerken.
heb toen heel goed leren haken en een boodschappen net gehaakt.
Nu handwerk ik nog , meestal haken. verder schilder en teken ik erg graag.
ook maak ik sieraden
Was een groot drama.
Na mijn Staatsexamen handwerken, gaf ik met plezier les. De meisjes vonden het heel leuk, heb veel creatieve dingen gemaakt. Zelfs een smockjurkje en in groep 8 een lakentje geborduurd. Met carbonpapier eerst tekenen.
Nog een voordeel dat ik 2 handig ben, deed gewoon linkshandig voor hoe het moest, dus alleen maar positief.
Pannelappen en babysokjes hoefden niet zo voor mij. Maar ik leerde kleding voor mezelf maken,wat ik heel leuk vond. Rokken, overhemdblouses, zelfs een mantelpakje. Ik heb er later ook nog best veel profijt van gehad. Later natuurlijk ook veel gebreid, truien vooral. Nu heb ik er geen geduld meer voor.
Pannelappen en babysokjes hoefden niet zo voor mij. Maar ik leerde kleding voor mezelf maken,wat ik heel leuk vond. Rokken, overhemdblouses, zelfs een mantelpakje. Ik heb er later ook nog best veel profijt van gehad.
wat heeft dit met breien te maken
Verschrikkelijk handwerkles van juffrouw Tier,volgens mij hebben alle meisjes op een katholieke school in Vlaardingen in de jaren zeventig les gehad van juffrouw Tier.
Een hoed voor een wc-rol moesten we maken. Vast nog iets anders,maar dat weet ik niet meer.
Maar een keer per jaar was het wel leuk. Dan vierde ze haar verjaardag met spelletjes en snoep;dropveters en ….
Er waren jongens die ook wel wilde handwerken,maar dit niet mochten.inderdaad zij kregen handenarbeid. Dat had ik ook wel gewild.
Mijn slechtste vak op school en wat had ik er een hekel aan. Na twee jaar zwoegen op een paar babysokjes breien was de ene een stuk groter dan de andere. Waardeloos--
Wat een ontzettend leuk onderwerp, en nog leuker de manier waarop dit zo wordt uitgezonden. T O P
Op de lagere school begonnen met borduren,breien,haken en met de hand naaien. Vond ik geweldig.H-houdschool met de hand naaien en op de trapnaaimachine veel gemaakt heel er leuk.Later een elektrische heel veel naaiwerk gedaan .Alles was leuk.
Pagina's