Groet u vreemden op straat?
Groet u vreemden op straat? Een toevallige passant in het bos tijdens het uitlaten van de hond, de buschauffeur bij het instappen in de bus of de treinconducteur op het station? Soms lijkt het of niemand nog groet. We zijn benieuwd wat u doet.
Wist u dat het een goede gewoonte is om mensen te groeten op straat? Een eenvoudige 'dag' of 'goedemorgen' kan er al voor zorgen dat je humeur verbetert en je geluksgevoel doet toenemen, blijkt uit onderzoek.
De onderzoekers denken dat dit komt doordat het groeten een gevoel geeft van verbondenheid. Dit helpt om je minder eenzaam voelen. En dat is nou net een groeiend probleem in deze tijd.
Wat doet u? Stem en reageer
Scroll verder naar beneden om uw stem toe te lichten.
Meld je aan voor het Pluspanel
Wilt u vaker uw mening laten weten? Dat kan door lid te worden van het pluspanel, het panel van Plus Magazine.
Reactie toevoegen
Reacties
Door te groeten krijg je soms ook leuke reacties of opmerkingen, dat geeft mij dan weer een positief gevoel.
Door te groeten krijg je soms ook leuke reacties of opmerkingen, dat geeft mij dan weer een positief gevoel.
Een glimlach kan ook al veel doen, mensen lachen terug en dat is met groeten hetzelfde. Daar wordt je blij van .
Voor mij is verbinding in onze samenleving essentieel; ook gewoon op straat. Om te verbinden heb ik contact nodig en een groet met oogcontact is een eenvoudige vorm van verbinding.
Het resulteert vaak in een spontaan gesprekje
Ik vind het prettig om verbinding te maken. Ik word er zelf ook blij van,
ik groet regelmatig, en merk dat dan veel mensen groeten, en vaak een glimlach op hun gezicht krijgen.
Ik ben opgegroeid in Amsterdam: in een stad loop je als t ware met oogkleppen op...woon nu sinds 30 jaar in ' het Oosten' van het land en groet hier in de buurt heel veel mensen: ook passerende onbekende fietsers,wandelaars: zit 'm in omgangsvormen, beleefdheid? Sowieso word ikzelf ook begroet, bijvoorbeeld in de winkels, supermarkt...Ik word ook regelmatig aangesproken door mensen tijdens een wandeling,mbt mijn honden: interesse, herkenning, verhaal delen....dat begint dus met een begroeting!
Ik ben opgegroeid in Amsterdam: in een stad loop je als t ware met oogkleppen op...woon nu sinds 30 jaar in ' het Oosten' van het land en groet hier in de buurt heel veel mensen: ook passerende onbekende fietsers,wandelaars: zit 'm in omgangsvormen, beleefdheid? Sowieso word ikzelf ook begroet, bijvoorbeeld in de winkels, supermarkt...
Als mensen stug voor zich uitkijken, groet ik niet. Als er oogcontact is vaak wel.