De buurvrouw was jarig. De hele dag hoorde ik mensen uit de lift stappen die bij haar op bezoek gingen. Het waren er nogal wat, want de buurvrouw heeft een grote familie die alle hoogtijdagen uitbundig viert.
Yvonne Kroonenberg (72) is schrijver en psycholoog. Ze schrijft maandelijks in Plus over relaties in brede zin.
In de weekenden komen er kleinkinderen logeren en op woensdagmiddagen komen ze pannenkoeken bij haar eten. Al in september maakt deze familie plannen voor Sinterklaas en de kerstdagen. Het is vast heerlijk om in zo’n knusse omgeving op te groeien.
Ik heb nooit huiselijkheid geleerd. Mijn ouders deden nergens aan. Niemand zette ’s middags thee. Mijn broer was getrouwd met een schat van een vrouw die wel wist hoe je het thuis gezellig maakt, maar zij is overleden. Zo goed als het maar wil lukken, probeert mijn broer haar gastvrijheid en de bijbehorende taarten en slingers in leven te houden, maar soms komt de sociale terughoudendheid van vroeger terug. Dan maakt hij zich achteraf zorgen of het allemaal wel leuk genoeg was, voor iedereen. Ik ben ook niet erg bedreven in gezelligheid.
Ik ga niet vaak op visite, en als er Soft hypheniemand langskomt, hoop ik maar dat ik het goed doe. Met een paar vrienden heb ik die onhandigheid trouwens niet. Met hen zit ik onbekommerd te kwebbelen en als ze weg zijn, denk ik niet hèhè. Maar ik ben blij dat ik geen kerstdagen hoef, en geen Sinterklaas. Want er rust een groot protocol op die feestdagen. Van veel mensen wordt verwacht dat ze naar hun familie gaan. Naar hun grootouders, hun schoonouders, hun vader en moeder of naar de vroegere buren. Het verloop van die bijeenkomsten ligt vast: een driegangenmaaltijd, lekkere hapjes bij de borrel en spelletjes.
Ik ben soms uitgenodigd op tweede kerstdag. Die is wat minder beladen en wordt ook wel met vrienden gevierd. Ik ben een paar jaar achtereen bij mensen uitgenodigd die op tweede kerstdag een klaverjastoernooi hielden. Ik was geen sieraad voor de vergadering, ik kan niet kaarten. Maar ik vond het leuk om een eindje verderop, bij de kachel waar een grote pan soep op stond, te luisteren naar de klaverjaskreten: “Nee, dat is troef, sukkel!” En: “Je hebt verzaakt!” Dan hoorde ik er toch een beetje bij.
Zo gaat het ook met familie. Je maakt er deel van uit, dus ga je en beland je in het verleden. Daar is de iets oudere broer die altijd een betere parkeerplaats heeft weten te vinden, de zus die de hele keuken in beslag neemt, de zwager die al een beetje dronken was toen hij binnenkwam. Het is weer net als vorig jaar.
Maar ik denk dat het in deze woelige tijden belangrijk is om familiefeesten in ere te houden, ook als het Soft hyphenweleens moeizaam gaat. Er zijn nu zoveel plekken op de wereld waar angst en oorlog heerst, waar families niets liever willen dan samen mogen komen. En dat er eten op tafel staat. Het is misschien wel een groot voorrecht om tegen de feestdagen op te zien. Want vrede op aarde is meer dan een kerstliedje.
U leest een gratis artikel uit Plus Magazine.
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
