De schrijvende rechter
Het boterde al een tijd niet tussen de twee zussen, dus ze zagen elkaar niet meer. Maar het bleven zussen en toen de ene plotseling overleed, had de ander natuurlijk spijt. Ze wilde alsnog afscheid nemen, al was het daarvoor eigenlijk al te laat.
Televisiepersoonlijkheid mr. Frank Visser (72) geeft elke maand een kijkje in de keuken van de rechtspraak.
Dat afscheid stuitte op verzet van de man en de twee zonen van de overledene. Die wisten zich te herinneren dat hun vrouw en moeder had gezegd dat ze haar zus nooit meer wilde zien. Was dat in woede gezegd of echt gemeend? We zullen het nooit weten, maar de overgebleven zus werd te verstaan gegeven, dat ze niet welkom was bij de uitvaart. Ook op de avond daarvoor, bij een afscheidsbijeenkomst voor familie en vrienden, werd zij geweerd.
Als mensen in de rouw zijn, kunnen ze soms de redelijkheid uit het oog verliezen
“Maar mag ik dan niet zonder iedereen erbij, in alle rust afscheid nemen in het uitvaartcentrum?” vroeg de zus. Ook dat stuitte op een onverbiddelijk nee. De zus accepteerde het niet. Ze stapte naar een advocaat. Het had grote haast, want de begrafenis stond de volgende dag gepland. Dus spande de zus een kort geding aan. Hoewel zo’n kort geding meestal niet op stel en sprong kan worden ingepland bij de rechter, kan dat in gevallen als deze wel degelijk. Nog diezelfde dag stonden partijen voor de rechter. De echtgenoot van de overleden zus had zijn zonen meegenomen. De overgebleven zus werd vergezeld door haar dochter.
Ik ben er die dag niet bij geweest, maar het kan haast niet anders of de rechter heeft nog geprobeerd om partijen tot elkaar te brengen. Het is immers in- en intriest dat rouwende familieleden elkaar de dag voor de uitvaart bij de rechter in de haren vliegen. Maar de echtgenoot bleef bij zijn standpunt. Geen enkele vorm van afscheid! Volgens hem had zijn vrouw daar absoluut bezwaar tegen gehad. Daarom bleef de rechter niets anders over dan de knoop juridisch door te hakken. Vanwege de haast werd onmiddellijk en wel mondeling uitspraak gedaan.
Volgens vaste rechtspraak behoort het recht om op een waardige manier afscheid te nemen van een naast familielid tot het aan ieder toekomende recht op respect voor zijn of haar familieleven. In dit geval had dit recht van de zus misschien moeten wijken voor de uitdrukkelijke weigering van de overledene, maar daarvan was niets gebleken. Er was geen enkel schriftelijk bewijs, zoals een briefje, dat de overledene haar zus geen enkel afscheid wilde toestaan. Bovendien werd niet om toegang tot de uitvaartplechtigheid of de afscheidsavond gevraagd. Alleen om de mogelijkheid om in het uitvaartcentrum afscheid te nemen. Daaraan moest alsnog medewerking worden verleend, oordeelde de rechter. En zo gebeurde het.
Als mensen in de rouw zijn, kunnen ze soms de redelijkheid uit het oog verliezen. De echtgenoot en zijn zonen meenden ongetwijfeld oprecht de wens van hun vrouw en moeder te respecteren. En de zus wilde waarschijnlijk goedmaken wat door het overlijden nooit meer kon worden goedgemaakt. Het is een open deur, maar in deze procedure waren er uiteindelijk alleen maar verliezers.
U las een gratis artikel uit Plus Magazine.
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
