Ik herinner me nog dat ik voor het eerst met “u” en niet langer met “jij” werd aangesproken. Dat is zo’n momentje: oei, ik word oud. Intussen ben ik ruim anderhalve levensfase verder: bijna 70, niet met pensioen, volop actief!
U leest een gratis artikel uit Plus Magazine.
Op Plusonline.nl bieden we iedereen de kans gratis kennis te maken met Plus Magazine. Hét maandblad bomvol informatie en inspiratie. Maar deze artikelen, dossiers en columns maken kost veel tijd en geld. Wilt u meer? Overweeg dan ook een abonnement op Plus Magazine.
Ik schrijf boeken en columns, geef lezingen, doe tv-presentatie bij Op1 en werk aan een tv-serie. En ik ga, als het van corona mag, ook weer in het theater optreden. Pret voor tien! Maar dan… soms krijg ik ietwat betuttelend te horen: “Goh, best goed hoor, dat je dat allemaal nog doet.”
Niet fijn, die subtiele verbazing: guttegut, hij is AOW’er en moet nog zo nodig. Ik wijk af van de 65-plus-norm van achter-de-geraniums. En dolce far niente, het zalige nietsdoen? Da’s in het tijdperk van ‘zestig is het nieuwe veertig’ erg ouderwets gedacht.In mijn routine is er wel iets anders dat verraadt dat ik geen 25 meer ben. Nee, niet het dagelijkse dutje op de bank. Dat is een voorrecht dat ik als thuiswerker al veel langer geniet. Ik dut al zeker twintig jaar. Je knapt er gewoon van op. Een teken des tijds is dat ik tegenwoordig op de tv-zender LoveNature graag naar natuurfilms kijk.
Beetje suf, maar ik schaam me er niet voor. In mijn volgende leven ga ik zélf natuurfilms maken. Jammer dat ik die roeping heb gemist.Films over de natuur zijn onveranderlijk leerzaam. De evolutie heeft wonderenverricht. Het misschien wel grootste wonder: dieren zijn bijna altijd lui en nooit dik. Denk daar maar eens over na. Ooit een corpulente krokodil, dikbuikige dromedaris, pafferige puma of zwaarlijvige zeemeeuw gezien? Ik ook niet. Dieren zijn er niet in dikke en dunne uitvoeringen. Kijk naar een roedel herten, kudde buffels of berghelling vol klimgeiten: allemaal strak in het vel, nooit een maatje meer. Ik zie dolfijnen die voor hun lunch uit wel honderdduizend vissen kunnen kiezen.
Miereneters in een metershoog mierennest. Eten zij zich Febo-achtig een hartinfarct? Nee, geen grammetje te veel en allemaal in topconditie. In het dierenrijk zijn geen dieetboeken, strenge Weight Watchers, dampende fitnessclubs of peperdure afslankklinieken. Wat ik wél vaak zie in natuurfilms: dieren die niks doen. Lof der luiheid is hun motto. Op hun dierlijke krent en veel uitrusten, relaxen en nadenken over de essentie van het leven (eten, seks, slapen). Hoe doen ze het toch? Ik denk hierover na en kijk naar buiten. Een buurvrouw met haar hondje. Drie keer raden: een wandelende kiloknaller.
En de kat van de overburen? Categorie rolmops. De enige dikke dieren zijn huisdieren. Toch? Het is dus allemaal de schuld van de mens. Wij zijn – met onze mierzoete smoothie-recepten, moddervette broodjes Kapsalon en kingsize Snickers – de domme uitzondering op de wijze wetten van de natuur. En ik als nijvere pensionado? Wat is de les? Even rustig nadenken. Eerst een verjongend dutje…Dieren zijn bijna altijd lui en nooit dik. Denk daar maar eens over na
TV-presentator, journalist en schrijver Charles Groenhuijsen (69) laat zich graag inspireren door alles wat goed gaat in de wereld.
Reactie toevoegen