Weten wanneer je je mond moet houden, dát is nog eens groei!
Ik las laatst een artikel over de ‘moedermaffia’, je weet wel, de vrouwen die het niet kunnen laten om de opvoedkeuzes van andere moeders te bekritiseren. Vroeger stonden ze vooral rond het schoolplein, waar ze de andere vrouwen met een minzame glimlach in hun nek zaten te pikken. “Kóóp jij de traktaties? Oh, dat zou ik nooit doen, mijn dochter en ik maken ze samen. Die aandacht is zó waardevol.”
Daphne Deckers Schrijfster, actrice en presentatrice doet verslag van haar drukke leven.
“Heb jij de naam van jouw zoon nog op zijn rugzak staan? Moet je niet doen hoor, anders weten kinderlokkers hoe hij heet.”
“Jouw moeder haalt jouw kinderen vaak op, hè? Vinden je kinderen het niet heel onrustig dat jij altijd aan het werk bent?”
Terwijl ik dit schrijf, moet ik er zo om lachen. Het raakt me totaal niet meer zoals vroeger. Als ik nu weer op dat schoolplein zou staan, zou ik zeggen: “Meid, je haalt me door de war met iemand die jouw mening belangrijk vindt.”
Ik dacht eerlijk gezegd dat het moedermaffia-gedoe een beetje voorbij was, maar niets blijkt minder waar. De criticasters hebben zich vol overgave verplaatst naar social media, waar iedereen én z’n moeder op de korrel wordt genomen. Borstvoeding, bevallingsmethodes, kinderopvang, werken in combinatie met een gezin – alles ligt in de vuurlinie van de beterweters. Toen ik het artikel las, dacht ik: gelukkig heb ik dáár geen last meer van. Maar opeens realiseerde ik me dat de scherpslijpers van toen ook ouder zijn geworden, en inmiddels zijn veranderd in wat ik maar de ‘menomaffia’ zal noemen. Tegenwoordig is er veel meer informatie beschikbaar over de menopauze en wat die allemaal met een vrouwenlichaam doet. We weten inmiddels dat het geen natuurverschijnsel is dat je maar over je heen moet laten komen: er is van alles aan te dóen.
In mijn boek ''De kracht van ouder worden'' heb ik dan ook geschreven dat het de overgang heet, en niet de ondergang. Het gaat weer óver, en hoe meer je weet, hoe beter je erdoorheen komt. Maar ook hier is er een clubje dat altijd vooraan staat met commentaar. Als eerste natuurlijk de ‘iedereen stelt zich aan, want ík heb nergens last van’-types. Nou, dat kan. Twintig procent van de vrouwen heeft geen klachten, maar de rest wel. Wees blij dat je die mazzel hebt. Dan zijn er discussies dat hormoonsuppletie je spirituele groei in de weg staat of ongezond zou zijn. Dat opvliegers als het ware reinigende vuren zijn en dat je boven alles waardig ouder moet worden. En hoezo haal je die 10.000 stappen niet? Denk aan je botdichtheid! Mag ik de menomaffia eraan herinneren dat de maffia een omerta heeft; een zwijgplicht? Weten wanneer je je mond moet houden, dát is nog eens groei!
Reactie toevoegen