Meneer Bosman verpest (nog steeds) de sfeer in het zorgcentrum
Meneer Bosman is twee jaar geleden ingetrokken bij een zorgcentrum. Hij bewoont daar een zelfstandige woning. Samen met de andere bewoners mag hij gebruikmaken van de gemeenschappelijke ruimten, waaronder een huiskamer, een activiteitenruimte en een keuken.
Televisiepersoonlijkheid mr. Frank Visser (72) geeft elke maand een kijkje in de keuken van de rechtspraak.
Er wordt van alles georganiseerd, zoals knutselmiddagen, kaarten, koorzang en het bereiden en nuttigen van gezamenlijke maaltijden. Bosman heeft het daar zichtbaar erg naar zijn zin en treedt toe tot de bewonerscommissie, die dit allemaal voor de mensen organiseert.
Maar ja, zoals dat zo vaak gaat, komt het verstand niet met de jaren. Bosman krijgt het aan de stok met de voorzitter van de bewonerscommissie. Een kwestie van botsende ego’s. De ruzie laait zo hoog op, dat Bosman uit de bewonerscommissie stapt. Op zichzelf een verstandig besluit, ware het niet dat Bosman het daarbij niet laat. Samen met een paar sympathisanten gaat hij zelf activiteiten organiseren in de gemeenschappelijke ruimten. Dat initiatief wordt via het mededelingenbord succesvol onder de aandacht gebracht. En ze vallen zeer in de smaak. Vooral de gezamenlijke kook- en eetmiddagen worden drukbezocht. Dat leidt natuurlijk tot tweespalt in het zorgcentrum, waardoor de sfeer wordt verpest. Het komt tot een enorme uitbarsting wanneer beide kampen op hetzelfde ogenblik gebruik willen maken van de gemeenschappelijke keuken. De verhuurder sluit de keuken. Nu gaat Bosman zich misdragen richting medebewoners en de huismeester. Verbaal, via het mededelingenbord, huis-aan-huis verspreide briefjes en via sociale media. Het regent klachten bij de verhuurder.
Die maant Bosman op te houden met zijn sfeer verpestende activiteiten, maar dat weigert hij. De situatie wordt onhoudbaar. Waarna de verhuurder een kort geding tegen Bosman aanspant. Bosman moet vertrekken. De verhuurder vordert zijn gedwongen ontruiming. Daar gaat de rechter niet in mee. Hij oordeelt dat de gestelde overlast al zo lang duurt dat je niet meer kunt zeggen dat deze voldoende spoedeisend is voor een kort geding. Verder betwijfelt de rechter of de gevorderde ontruiming in een gewone procedure, die overigens jaren kan duren, wel zal worden toegewezen. Onder meer omdat de meldingen van overlast vooral van de leden van de officiële bewoners-commissie afkomstig zouden zijn. Op dat oordeel valt het nodige af te dingen. De rechter ziet over het hoofd dat slepende conflicten op een gegeven ogenblik schreeuwen om een oplossing op korte termijn. Er moet wat gebeuren. De zaak is alsnog spoedeisend geworden. Verder doet het volgens mij niet zo zeer ter zake wie er heeft geklaagd, maar wel of die klachten gegrond zijn. Onzin dat daarover geen voorlopig oordeel viel te geven. Het was volstrekt duidelijk dat Bosman zich ernstig had misdragen en kennelijk niet van plan was zijn gedrag aan te passen.
Daarbij komt dat lastposten als Bosman geen uitzondering zijn. We zien het overal, in flatgebouwen, vakantieparken, woonbuurten en – helaas ook - in seniorencentra. Wegens slap optreden van instanties verpesten deze figuren de sfeer voor andere, goedwillende bewoners. En als dan een verhuurder een keer kordaat wil optreden, wordt hij door een rechter met een paar dooddoeners afgeserveerd.
Reactie toevoegen