Wie neemt medische beslissingen als ik dat zelf niet meer kan?
Ik heb onlangs een levenstestament op laten stellen, waarin ik mijn wensen vast heb laten leggen voor het geval ik zelf geen beslissingen meer kan nemen. Hoe activeer ik dit levenstestament bij zorgverleners?
Er spelen bij veel mensen vragen over het levenstestament. Daarbij is een terugkerende vraag, hoe zorgverleners dit document opvolgen. Uit de vragen die wij op de redactie ontvangen, blijkt dat soms de suggestie wordt gewekt dat met het levenstestament ‘alles geregeld is’ en dat daarna alle zorgverleners voor álle behandelingen gehouden zijn aan dit document.
Dat is niet het geval.
U heeft als patiënt een unieke verstandhouding met artsen en zorgverleners en zult met deze zorgverleners zelf afspraken moeten maken over wat uw wensen zijn. Bijvoorbeeld als het gaat om wel of niet behandelen en om vragen rondom euthanasie en levenseinde. Zulke zaken regelt u in principe in een zogeheten wilsverklaring, die u eerst bespreekt met uw behandelaars.
Daarbij kan een levenstestament wel richting geven en dienen als een uitgangspunt, maar misschien heeft u in een levenstestament wensen vastgelegd waaraan een zorgverlener niet kan, wil of mag voldoen. In die zin is een levenstestament dus geen absoluut ‘dwingend document’ dat u bij uw zorgverleners kunt ‘activeren’.
Alternatief voor het levenstestament?
Dat maakt een wilsverklaring niet meteen een gratis alternatief voor het levenstestament. Deze twee documenten kunnen juist goed naast elkaar bestaan. Bijvoorbeeld om iemand aan te wijzen die voor u beslissingen mag nemen, als u dat zelf niet meer kunt. Dat doet u in een levenstestament. Welke behandelingen u dan precies wel of niet zou willen, legt u dan vast in een wilsverklaring.
Het is belangrijk om u goed bewust te zijn van dit verschil, zodat uw naasten later niet voor teleurstellingen of verrassingen komen te staan. En het is een taak van de notaris die dit document voor u heeft opgesteld om goed uit te leggen wat u met een levenstestament wel én (nog) niet heeft geregeld en wat daarvan de gevolgen zijn.
Dus: als u zaken rondom medische handelingen et cetera heeft vast laten leggen in een levenstestament is het belangrijk om deze zaken goed moet uw behandelaars te bespreken en daarbij te kijken of het nodig is om ook een wilsverklaring op te stellen.
