Peren: pitfruit vol vezels

Peren zijn verwant aan appels. Beide zijn zogenaamd pitfruit. Dat zijn vruchten met zaden gehuld in een klein vliesje die in een klokhuis zitten. Ze bevatten kalium, vitamine C en veel voedingsvezels, vooral in de schil.

Er zijn twee categorieën peren: handperen en stoofperen. Rijpe handperen kunt u zo rauw eten, maar stoofperen blijven hard en moet u eerst verhitten.

Kopen en bewaren

Koop peren die er gaaf uitzien, geen bruine plekken hebben en stevig aanvoelen. Als handperen nog hard zijn, kunt u ze laten rijpen op de fruitschaal. Leg ze in de buurt van een banaan om dit proces te versnellen. Geeft het vruchtvlees vlakbij de steel een beetje mee als u er zachtjes op drukt, dan zijn ze rijp.

Op een koele plek blijven handperen ongeveer een week goed, in de koelkast nog langer. Stoofperen kunt u op een koele plek wel een paar weken bewaren.

Handperen zijn het hele jaar door te koop, zowel uit Nederland als uit het buitenland. De herfst en winter zijn de seizoenen voor stoofpeertjes.

Bereiding

Handperen zijn zo uit de hand te eten. Was ze van tevoren goed. Sommige mensen schillen ze liever, maar daarmee verliest u een deel van de voedingsvezels. Peer kan verwerkt worden in zowel zoete als hartige baksels en gerechten, zoals salades, gebak en desserts.

Stoofpeertjes zijn rauw niet eetbaar, u moet ze eerst koken. Schil ze, laat eventueel het steeltje zitten en kook ze op laag vuur in water in 40 tot 50 minuten gaar. Zorg ervoor dat ze onder water blijven staan. Voor rode stoofpeertjes heeft u meer geduld nodig. Na twee tot vier uur koken worden sommige soorten, zoals de Gieser Wildeman, rood. U kunt stoofperen ook koken in rode wijn, port of bessensap voor een mooie kleurtje. Of voeg wat perenrood oftewel perensuiker toe tijdens het koken.